چریکه تارا

از ویکی‌گفتاورد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

چریکه‌ی تارا فیلمی از ساخته‌های بهرام بیضایی است.

دیالوگ[ویرایش]

تارا: عشقی که از تو گورستان شروع بشه، قبلا مُرده.

تارا: من برای هر لقمه ای که می خورم کار می کنم، حتی برای هر نفسی که می کشم. زندگی من چه تعارفی داره؟ چرا نباید بلند بخندم یا مسخرگی کنم؟ یه چیز دیگه ... من حتی بلدم داد بزنم.

مرد تاریخی: افسوس که چرا نمی‌شود دوباره مرد.

مرد تاریخی : اینک اراده سردار را ببین؛ کسی که نابود شد ولی تحقیر نشد. طایفه من به خاموشی پیوست زیرا از مردمان زمین خیر ندید. ما برای ایشان جنگیدیم و ایشان راه پنهان را به دشمن نشان دادند. در زمین چیزی نیست که مرا دلبسته کند. همه سپاهیان من شاهد باشند و همه تیره و تبار من؛ من می توانم چشم ببندم، می توانم فریاد قلبم را نشنوم، می توانم به سوی شما برگردم، می توانم آزاد شوم.

دربارهٔ فیلم[ویرایش]

  • اما یکی از فیلمهای بسیار درخشانش چریکهٔ تارا است. . . . به عقیدهٔ من که سینمای واقعی است. یعنی چیزی که ادبیات به زور می‌تواند از پسش برآید.

منابع[ویرایش]

  1. «کار سینمایی من، «کارنامهٔ بردگی» بود». فیلم، ش. ۶۸ (شهریور ۱۳۶۷): ۳۲. 

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ