آرش (برخوانی)

آرش از نخستین نوشته‌های بهرام بیضایی است.

خورشید به آسمان و زمین روشنی می‌بخشد، و در سپیده‌دمان زیباست. ابرها باران به‌نرمی می‌بارند. دشت‌ها سبزند. گزندی نیست. شادی هست؛ دیگران راست. آنک البرز؛ بلند است و سر به آسمان می‌ساید. و ما در پای البرز به پای ایستاده‌ایم؛ و در برابرمان دشمنانی از خون ما؛ با لبخندِ زشت. و من مردمی را می‌شناسم که هنوز می‌گویند: آرش بازخواهد گشت.

واپسین بند از متنِ آرش در دیوان نمایش

دربارهٔ کتاب

• . . . در حد خود شاهکاری است.
  • لئوناردو عالیشان، ۱۳۶۸
• . . . تا حدودی عکس‌العمل من در مقابل «آرش» سیاوش کسرایی بود . . .
  • بهرام بیضایی