سال‌ها پیش خیال داشتم فیلمی بسازم بر زمینهٔ تعزیه. راجع به دسته‌ای که می‌کوشند تعزیه‌ای بازی کنند و آنچه میان آنان از برخورد و کشمکش می‌گذرد و آنچه بر سکّوی تعزیه می‌گذرد. اگر نشد دلیلش بیشتر ترس‌های رایج بود. جز این دیگر هرگز نخواسته‌ام مستقیماً به تعزیه بپردازم، جز این اواخر که روز واقعه را نوشتم و در واقع بخشی از حسابی را که با گذشتهٔ کاریَم داشتم صاف کردم، اگر نه همهٔ آن را.
شخصاً در همان بار اوّلی که فیلمنامه را خواندم، به واسطهٔ سبک و سیاق حاکم بر کار فهمیدم که احتمالاً بهرام بیضایی در نگارش آن نقش داشته است. وقتی حدسم را با فرهنگ در میان گذاشتم، او تأیید کرد که فیلمنامه کارِ بیضایی است . . .
عبدالله اسفندیاری
هنوز هم که هنوز است فیلمنامه «روز واقعه» بهرام بیضایی بهترین اثری‌ست که در این حوزه وجود دارد و باید به این نکته اندیشید که چرا تعداد آثاری از این دست تا این حد معدود است؟
رضا صابری
من خیلی خوشحالم که هنرمندانی داریم که راجع به عاشورا اعتقادات غیرریایی و غیر مدیرپسند دارند که می‌تواند ایران را تکان دهند. آقای بهرام بیضایی مهم‌ترین متن را راجع به عاشورا نوشته و این فقط به بیضایی برنمی‌گردد به آن مدیری که به او اطمینان کرده نیز برمی‌گردد. ما هنرمندانی داریم که این دغدغه را دارند که با آثارشان افرادی که اعتقاد ندارند را به سمت اهل بیت جذب کنند.
سال ۶۲ جلساتی را با حضور زنده‌یاد عباس کیارستمی، امیر نادری و بهرام بیضایی تشکیل دادیم که در بنیاد مستضعفان برگزار می‌شد و آن‌ها آنجا را مانند خانه خودشان می‌دانستند و به تماشای فیلم می‌نشستند. . . . در یکی از این جلسات بهرام بیضایی گفت فیلمنامه‌ای به نام «روز واقعه» نوشته که در ادامه فیلم سفیر است و من فیلمنامه را ۶۰هزار تومان از او خریدم.
