افغانستان
افغانستان کشوری در آسیای میانهاست که حدفاصل آسیای میانه، جنوب باختر آسیا و خاورمیانه میباشد و پایتخت آن کابل است. افغانستان در اوراسیا مرکزی و جنوبی موقعیت دارد. این کشور زمانی یک کشور حائل بین امپراتوری روسیه و هند بریتانیا بود. زمانی که افغانهای محافظهکار علیه جمهوری دموکراتیک افغانستان در سال ۱۹۷۸ شورش کردند، تا حال این کشور همچنان در وضعیت جنگ داخلی قرار دارد. این شورش باعث تهاجم و اشغال افغانستان از سوی اتحاد جماهیر شوروی شد که مجاهدین با حمایت بین المللی آن را شکست دادند. مجاهدین که در سال ۱۹۹۲ دولت کمونیستی را سرنگون کردند نتوانستند خلا قدرت بوجود آمده را مدیریت کنند و در سال ۱۹۹۶ توسط جنبش محافظه کارتر طالبان سرنگون شدند. ایالات متحده در سال ۲۰۰۱ پس از حملات ۱۱ سپتامبر، با همراهی ائتلافی از اعضای ناتو در سال ۲۰۰۳، به هدف سرنگونی طالبان وارد افغانستان شدند اما در ماه آگوست ۲۰۲۱ این کشور را ترک کردند که باعث اشغال دوباره آن توسط طالبان شد.
گفتاوردهای
[ویرایش]آ
[ویرایش]- «آمریکاییها بعلت ناتوانی در درک فرهنگ عمیق ملت افغانستان فکر میکنند در این کشور جای پایی پیدا کردهاند اما بدون شک ملت افغانستان سرانجام هویت ملی و عزت شایسته خویش را بدست خواهد آورد و بر سرنوشت خود کاملاً حاکم خواهد شد.»
- «آموزش و پرورش از اولویتهای اساسی کشورهایی چون افغانستان است؛ چون این یگانه راه تغییر طرز تفکر و ترویج دموکراسی است. تا تودههای ما تحصیل کرده نباشند، به صلح پایدار دست نمییابیم».
ا
[ویرایش]- «افغانستان در یک تونل تاریک روان است و هیچ نوع روشنیِ دیده نمیشود. بزرگترین چالش تهدید سیاسی است. چون فهم سیاسی ما از آوردن یک نظام خوب و آوردن اصلاحات در حکومت و امنیت بسیار کم است. متأسفانه هر کسی که به قدرت میرسد فکر میکند که تنها من هستم که میتوانم تمام کارهای افغانستان را پیش ببرم. این مشکل اساسی ملت افغانستان است که تا کنون یک راه حل به آن پیدا نکردهایم.»
- «افغانها کشورشان را با دست خالی آباد خواهند کرد به شرط آنکه امنیت داشته باشند و جامعه بینالملل حمایتشان را از «دولت حامی تروریسم» متوقف سازند.»
- «افغانستان که زمانی کانون مهر و محبت بود، حالا چرا تبدیل به کانون مواد مخدر شده است؟ چه شد آن کمکهای بزرگی که قدرتهای بزرگ به افغانستان وعده دادند؟»
- «اگر سینمای افغانستان میخواهد در بین مردم جا داشته باشد، حرف بلند و سخن با ارزش بزند.»
- «افغانستان زادگاه، خانه و وطن من است. من مدیون مردم آن سرزمین هستم و فکر بودن در آنجا هیچگاه از سرم دور نشده است. به نگر من افغانستان به یک جنبش دادخواهانه نیاز دارد. به جنبش نقد و تغیر ضرورت دارد. تفکرِ درستتر و عملیتر از حفظ جغرافیای افغانستان و تأمین شرایط لازم برای پیشرفت آن و رفاه مردم وجود ندارد. ما وطن خویش را فقط مطابق واقعیتهای امروز میتوانیم سر و سامان بدهیم نه برابر با افسانهها و خیالهای باطل متعلق به گذشته.»
ب
[ویرایش]- «برای من و تمام مجاهدین پیشین که شجاعانه در برابر اشغالگران شوروی، دولت نجیب و طالبان جنگیدیم، امنیت نگرانی اصلی است.»
- «به باور من ایجاد وحدت ملی در کشور، جهاد امروز ما است. تا وحدت ملی در کشور به وجود نیاید، وضعیت در افغانستان بهتر نخواهد شد.»
- «با الهام از خشم و نفرت بیکران و آگاهی بیسابقه مردم ماتمدار ما میخواهم به تمام جانیان و خاینان مذکور بفهمانم که افغانستان سرزمین مردم فقیر اما آزادیخواه است که دیگر هرگز اجازه نخواهند داد فاشیستهای دینفروش تا آخر بر آن سایه افکنند.»
- «باید بگوییم هیچ تغییر اساسی در زندگی زنان ما روی ندادهاست، چون تغییر اساسی نیز در کشورمان اتفاق نیفتادهاست. زمانیکه در کشور ما امنیت نیست، ما چطور میتوانیم از حقوق زن، حقوق بشر یا از دمکراسی صحبت کنیم. الان میگویم که به چه دلیل وجود ندارد. برای نمونه، حراست از جان رئیسجمهور ما هنوز به عهدهٔ نیروهای خارجی است و همین نیروهای خارجی و گروههای امداد که میخواهند به مردم افغانستان کمک کنند و در بازسازی افغانستان خدماتی انجام میدهند زندگی و جانشان در خطر است.»
- «باید در همه زمینهها از جمله زمینههای مرزی مراقبت کرد تا طرحهای تفرقه انگیز دشمنان ایران و افغانستان به سرانجامی نرسد.»
- «باید قدر مجاهدین را دانست و از آنان در حرکت برای بازسازی و پیشرفت افغانستان استفاده کرد.»
- «برای زنده ماندن به افغانستان فرار کرد.»
ج
[ویرایش]- جمشید شعله محقق افغانستانی در کتاب «جهاد ملت بخارا»
د
[ویرایش]- «در پیشرو و در شرایط تاریخی ما تصویر روشنی از نتایج رفتارهای ساختارشکنانه نیست [...] افغانستان و عراق دو عبرت بزرگ در دو سوی سرزمین ما هستند که هرگز نباید آنها را از نظر دور کنیم.»
- میرحسین موسوی، بیانیهٔ شمارهٔ ۱۳، به تاریخ ۶ مهر ۱۳۸۸.
- «در کنار اشغال افغانستان، جوانههای امیدبخشی همچون پارلمان و قانوناساسی سر باز کرده.»
- «در بیش از سد سالِ اخیر، ما بیشتر دولت زورگو، سرکوبگر و قوممحور داشتیم. ساختار سیاسی در افغانستان هیچگاه با واقعیتهای جامعه همخوانی نداشته است. افغانستان کشور و خانهٔ قومهای گوناگون است. هر قوم باید از موقعیت حقوقی خویش راضی باشد. قوم ممتاز در قانون و در عمل نباید وجود داشته باشد. موقعیت قومها و مناسبات میانشان در کشور ما همیشه یک چالش بوده که حل آن با موعظههای اخلاقی ممکن نیست. ما به دیگرگونی در نگاه خویش نسبت به جامعه و ساختار سیاسی و حقوقی آن نیاز داریم، نه به تداوم گونههای تمامیتخواهانه.»
- «در افغانستان هیچ قانون نمیتواند مخالف معتقدات واحکام دین مقدس اسلام باشد.»
- ماده سوم، قانون اساسی افغانستان[۸]
- «دنیا متوجه شدهاست که اگر افغانها بتوانند نفسی به راحتی بکشند، استعداد این را دارند که سازنده صلح و آرامش باشند و عشق بیافرینند.»
- «دهشت افگنان دیروز امروز با تغییر نام به اسم داعش در افغانستان به فعالیت آغاز کرده؛ این دشمنان قسم خورده افغانستان باید بدانند که داعش در این کشور جایگاه ندارد نه از نقطه نظر دینی و نه هم از نقطه نظر عرف و عادات مردم افغانستان»
نورالحق علومی، وزیر امورداخله، چهارشنبه ۱۶ ثور ۱۳۹۴[۹]
س
[ویرایش]- «سرمقالههای رسانههای گروهی جهان درین روزها در موضوعات زیر خلاصه میشوند: افغانستان بزرگترین تولید کنندهٔ تریاک است؛ تروریسم و هیرویین دشمنان صلح و ثبات در افغانستان اند؛ درآمد تروریسم جهانی از مواد مخدر تولید شده در افغانستان است؛ افغانستان دنیا را «معتاد» کرده است؛ ناتو سربازانش را در افغانستان افزایش میدهد تا جلو دهشت افگنی و قاچاق را بگیرد …» «من سعی میکنم با این فیلم بر این موضوع تأکید کنم که وقتی مصرف کنندهٔ تریاک، تقاضا و بازاری برای خرید و فروش تریاک وجود نداشته باشد، هیچ سرزمینی تبدیل به تولید کنندهٔ تریاک یا قاچاق آن نمیشود. افغانستان به دلیلی به مرکز کشت و قاچاق مواد مخدر مبدل شده است که بیشتر از ۲۵ سال، عمداً و یا به اشتباه، از طرف جهانیان نادیده گرفته شده و به باد فراموشی سپرده شده بود.»
ط
[ویرایش]- «طالبان تا زمانی که کنترول تمام افغانستان را به دست نگیرند، آرام نمیشوند. هدف از مذاکره با طالبان چیست؟ ما در زمان جهاد ابرقدرت جهان (اتحاد جماهیر شوروی سابق) را شکست دادیم. ما همچنان میتوانیم امنیت آیندهٔ افغانستان را تضمین کنیم. اما برای این کار باید اسلحهٔ ما را برگردانند.»
- «طویله و باغوحش هم بهتر از پارلمان ما (افغانستان) است، به خاطر اینکه در طویله گاو است که شیر میدهد، خر است که بار میکشد، سگ است که نگهبانی میکند…»
ف
[ویرایش]- «فرقی نمیکند که آنها [غربیها] در افغانستان چه تعداد نیرو داشتند؛ اما آنها نتوانستند امینت واقعی را در افغانستان تأمین کنند. تاریخ افغانستان نشان میدهد که این کشور مدام درگیر جنگ بوده است و حضور خارجیها به ناآرامیها در این کشور افزوده است. افغانها باید سرنوشت خود را به دست خویش گیرند. دوستی اجباری دوام نمیآرود.»
- «فقدان امنیت امروزه چالش جدیای در افغانستان است. نبود امنیت نه تنها دسترسی به آزادی بیان و عمل را محدود میسازد، بلکه رشد و توسعه در زمینههای خانهسازی و بهداشت را نیز محدود میسازد. وقتی امنیت نباشد، احتمال ارتکاب هر گونه جرمی وجود دارد. عدم آگاهی مردم از حقوق آنها چالش دیگری است که فراروی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان قرار دارد. مردم نه نسبت به حقوق خود آگاهی دارند و نه از حقوق دیگران دفاع میتوانند».
م
[ویرایش]- «من به آمریکاییها گفتم که «امیر» و «فرمانده» لقبهاییاند که مردم به ما دادهاند. ما ۲۰ سال تجربهٔ جنگ داریم و هیچخانوادهای از ما نیست که حداقل یک عضوش را در جریان جنگ از دست نداده باشد. خیلیها مجبور به تبعید شدند. آیا شما واقعاً میخواهید از ما چشمپوشی کنید؟»
- «ما به جنگ نیاز نداریم؛ به صلح نیازمندیم. امیدوارم آمریکا به همان اندازهای که در جنگ با مردم افغانستان همکاری میکند، به پروسهٔ صلح هم کمک کند تا افغانستان از بدبختی نجات یابد.»
- «ما از یک قشر جوان و تحصیلکرده که با پتانسیل بسیار زیادی وارد جامعه شده برخورداریم. این قشر بسیار سرزنده و فعال است. اما به نظر من این جوانان همانند ستونهاییاند که هنوز سقف ندارند. اینکه چه چیزی میتواند این قشر قدرتمند را انسجام ببخشد، سازماندهی بکند و نیروی بالقوه ایشان را به بالفعل تبدیل بکند، برای من ناروشن است؛ اما مسئله امیدوارکننده و اعتمادبخش ظهور چنین قشری در بطن جامعه است.»
- «ما، بین افراط و تفریط، حد وسط را هنوز نشناختهایم. ما افراطیترین و همزمان تفریطیترین ملت دنیا هستیم.»
- مردم ما هرگز نمیتواند آرزوی دموکراسی، حقوق زن، حقوق بشر و خصوصاً امنیت در افغانستان را در سر بپرورانند».
- «ملتی که همیشه در فقر، بیسوادی و ناآگاهی نگه داشته شده، خریدار متاع بنیادگرایی مذهبی است. از طرف دیگر سیاستمداران ما هم از این دور باطل جنگ و خشونت سود جسته و بر قدرت و ثروت خود میافزایند. جهالت باعث لجاجت ما شده و لجاجت ما باعث خشونت ما شده است.»
- «من میخواهم به شما و خصوصاً به آن تعداد کشورهای که از سراسر دنیا به حمایت مجرمین جنگی که اکنون در دولت هستند به افغانستان آمدهاند بگویم که اهداف و ایدهآلهای آنان هیچ فرقی با طالبان ندارند. یک روز، آنها یازدههم سپتامبر دیگری را به وجود خواهند آورد. اینها خطرناکتر از طالبان هستند، به دلیل آنکه اینها بر سر قدرت هستند.»
- بیش از دو سه خاک روح مرا مجذوب نکردهاند.
اولین خاک، خاکِ هند است. به خاطر گاندی و عدم خشونتش، به خاطر ساتیا جیت رای غیر سانتی مانتالش. به خاطر آن که یک ملت است و هزاران دین و آئین و در عین حال با مسالمت و مدارای بسیار بالایی در کنار هم زندگی میکنند. سفر به هند اگر با نگاه سطحی یک توریست الکی خوش صورت نگیرد، سفر به هزار توی عمیق و پیچیدهٔ آدم شرقی است.
دومین خاک، خاک افغانستان است. به خاطر بَدَویتش. سفر به افغانستان اگر سفری سیاسیـنظامی نباشد… سفری است به تاریخ بشر و نه به پارهای از جغرافیای زمینی.
سومین خاکی که مرا مجذوب خود کرد، خاک فرانسه است. برای من فرانسه پایتخت فرهنگی دنیاست.- محسن مخملباف، ۹ فوریه ۲۰۰۳/ ۲۰ بهمن ۱۳۸۱؛ مصاحبه با «علی راضی»[۱۸]
ن
[ویرایش]- «نمایش فیلمهای فرهنگهای بیگانه در افغانستان، نوع تبادله فرهنگی است که نمیتوان از آن جلوگیری کرد، بلکه باید روشهای مثبت استفاده از این تبادله را یادگرفت.»
- «واقعاً این لکه بزرگی هست برای مردم افغانستان که ما بزرگترین تولیدکننده خشخاش هستیم. تروریسم و تریاک به یکدیگر کمک میکنند. جاهایی که تحت کنترل ما نمیباشد در آنجا تریاک زیاد کشت میشود، طبیعی است که فایده آن عاید طالبان میشود و طالب را ثروتمند میکند، تروریسم را ثروتمند میکند. به عقیده ما وقتی به افغانستان صلح بیاید، این مشکل هم همزمان با آمدن صلح سراسری و پایدار انشاالله حل میشود.»
ه
[ویرایش]- «همه باید در جهت استقرار دموکراسی و تقویت دولت و وحدت افغانستان و سازندگی آن تلاش کنیم.»
- «وجود افغانستانی آباد، امن و با ثبات به نفع همه کشورهای منطقهاست و دولت و دیگر مسؤولان ایرانی ضمن ادامه کمک به حرکت ملت افغانستان برای دستیابی به پیشرفت و ثبات کامل، گسترش همهجانبه مناسبات با این کشور را بطور جدی پیگیری میکنند.»
درباره
[ویرایش]- «پرچم: پرچم افغانستان در جریان تحولات دههٔ گذشته (۱۹۸۰) دستخوش دگرگونیهای شد ولی نهایتاً پرچم سنتی این کشور مجدداً روی کار آمد. رنگهای پرچم این کشور نشاندهندهٔ گذشتهٔ پرآشوب آن است . سیاه نشانهٔ قرنها سختی و آبدیده شدن در گذر حملات و هجوم اقوام خارجی است. رنگ قرمز علامت جنگ به خاطر کسب استقلال است و رنگ سبز نشانهٔ کامکاری و موفقیت است. علامت رسمی این کشور در گوشهٔ سمت چپ بالای پرچم نقش میگردد. در درون این علامت قبلاً تصویری از یک مسجد دیده میشد لیکن حکومت کمونیستی افغانستان آن را حذف کرد و به جای آن یک ستارهٔ سرخ را نشاند .»
- رسول خیراندیش در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م[۲۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ http://www.etilaatroz.com/3257
- ↑ «سید اسحق گیلانی: آمریکا مثل جنگ در صلح افغانستان کمک کند». «افغانستان. رو، ۸٫۱۱٫۲۰۱۶.
- ↑ https://sverigesradio.se/sida/artikel.aspx?programid=2493&artikel=4221066
- ↑ http://www.farsi.ru/doc/12770.html
- ↑ http://www.etilaatroz.com/2845
- ↑ http://www.sharghdaily.ir/News/71087/خط-قرمزهایمان-زیاد-نیست
- ↑ http://www.farsi.ru/doc/12770.html
- ↑ http://moj.gov.af/fa/page/1684
- ↑ http://www.jomhornews.com/doc/news/fa/65506/
- ↑ وبگاه حوزه هنری اصفهان
- ↑ «صدیق برمک جایزه بهترین کارگردان جشنواره فیلمهای ایتالیا را گرفت». آریانت. بازبینیشده در ۱۲ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ http://www.etilaatroz.com/2845
- ↑ http://www.etilaatroz.com/2845
- ↑ http://www.etilaatroz.com/3257
- ↑ http://www.etilaatroz.com/2845
- ↑ «سید اسحق گیلانی: آمریکا مثل جنگ در صلح افغانستان کمک کند». «افغانستان. رو، ۸٫۱۱٫۲۰۱۶.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ http://www.fidh.org/fa/آسیا/افغانستان/14902-صدیق-برمک،-فیلمساز-ما-اهل-افراط-و-تفریط
- ↑ «گفتگو: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی». وبسایت رسمی خانه فیلم مخملباف، ۹ فوریه ۲۰۰۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۶ ژوئن ۲۰۲۲.
- ↑ https://sverigesradio.se/sida/artikel.aspx?programid=2493&artikel=4221066
- ↑ http://www.euronews.com/2014/06/12/afghanistan-efforts-haven-t-gone-to-waste-in-election/
- ↑ خیراندیش، رسول و سیاوش شایان. ریشهیابی نام و پرچم کشورها. انتشارات کویر، ۱۳۷۰. ص۴۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
|