وحید دستگردی
ظاهر
محمدحسن وحید دستگردی (۱۸۷۹، دستگرد، اصفهان - ۲۹ دسامبر ۱۹۴۲، تهران) فقیه شیعه، سیاستمدار آزادیخواه، شاعر، ترانهسرا، مقالهنویس و روزنامهنگار ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- «در میان توده توده سخنان ناروا و خرمن خرمن هذیان و ناسزا و خلاف تمدن و اخلاق و انسانیت و در فضای تاریک جهل و وحشت گاهگاه برق حقیقتی نورافکن شده هم فضا را روشن و هم خرمن جهل و بیعفافی را بنیانسوز میگردد. آری اگر نه چنین بود ظلمت جهان را فرا میگرفت و یکباره انسانیت و تمدن جامعه بشری را بدرود میخواند.»[۲]
اشعار
[ویرایش]به ستود آمدم از غربت و تنهایی خویش | یاد دور وطن و عصر تنآسایی خویش | |
آتش و آب و هوا خاک سیاه تهران | جان ما سوخت و ما صبر و شکیبایی خویش | |
خیمه از بوم و بر ری بکنیدم یاران | بیش از این ماند نمیبینم یارایی خویش | |
بار دیگر به صفاهان اگر چشم افتاد | سازم از خاک رهش سرمهٔ بینایی خویش | |
ناتوان را نتوانید وگر دست گرفت | میروم یکسره با پای توانایی خویش | |
نوبهار است و همه میل تماشا دارند | ما به کنج غم و اندوه تماشایی خویش | |
هرکه از شهر چو مجنون به بیابان گذرد | صرفهها میبرد از بادیه پیمایی خویش | |
طوطیان قفس از حال وحیدند آگاه | که چه سختی کشد از دست شکرخایی خویش[۱] |
- «همیشه بوده هنر کودک اصفهان مادر// اگر نبود صفاهان نبود فضل و هنر»
- «به زاد و بوم جی اندر شتافتم از ری// چنان به شوق، که کودک به جانب مادر// سواد شهر صفاهان چو گشت سرمه چشم// به هرچه دید دگرگونه آمدش به نظر// شکستهباره از این پیش بود و تنگ فضای// کنون درست و قویباره است و پهناور»
نوشتارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. ششم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۸۴۲. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.
- ↑ http://ensani.ir/fa/article/download/247390