هانیه توسلی

هانیه توسّلی (زادهٔ ۱۴ خرداد ۱۳۵۸/ ۴ ژوئن ۱۹۷۹، همدان) بازیگر ایرانی است.

بازیگری در تئاتر را هنر می‌دانم و خود تئاتر را هنر می‌دانم. بازیگری در سینما یک مهارت است، هنر نیست.

گفتاوردها

• «بازیگری در تئاتر را هنر می‌دانم و خود تئاتر را هنر می‌دانم. بازیگری در سینما یک مهارت است، هنر نیست چرا که خیلی واسطه وجود دارد تا نقش تکمیل شود؛ از آهنگساز تا تدوین‌گر، فیلمنامه‌نویس، فضا و تبلیغات تأثیر می‌گذارد که چطور یک نقش را می‌بینید، مهارت خیلی تأثیرگذار و جذاب است اما آن چیزی که در تئاتر اتفاق می‌افتد به نظرم خیلی اصیل‌تر است.»
• «جامعهٔ ما، چارچوب و حساسیت زیادی نسبت به انتشار بعضی اخبار یا واقعیت‌ها دارد.»
• «مشکلات با انکار و نادیده‌گرفتن حل نمی‌شوند و به مرور تبدیل به بحران می‌شوند.»
• «رسانه و نشریات از نظر من به سه دسته تقسیم می‌شوند:
  دستهٔ اول رسانه‌هایی است که واقعیات را به شکل کاملاً پاستوریزه و با فاصله زیاد نسبت به آنچه که در بطن جامعه اتفاق می‌افتد، برای مخاطب نمایش می‌دهد. مثل تلویزیون. این رسانه‌ها عملاً از وظیفه‌ای که به‌عهده دارند فاصله گرفته‌اند و کارکرد مؤثری ندارند.
  دسته دوم، رسانه و نشریاتی هستند که زرد نیستند اما مطالب و اخبار بی‌خطر را پوشش می‌دهند. مثل دنیای زنان، خانواده سبز و… که بیشتر به مسائلی مثل مد- پوشاک، تغذیه، آرایشی- بهداشتی و اخبار زندگی خصوصی چهره‌های شناخته‌شده و… توجه می‌کنند.
  اما دسته سوم نشریات جدی‌ای هستند که با زاویه دید بُرنده و تیز، به سمت پوشش و بررسی خبرهای واقعی و آنچه که در جامعه می‌گذرد می‌روند و طبیعی است حرکت در این مسیر بی‌خطر نیست.»
• «اگر بخواهیم شرایط سینمای ایران را با خارج مقایسه کنیم، به تضادهای بزرگی می‌رسیم؛ چه درمورد دستمزد، چه در فروش فیلم، و چه در امکانات ساخت. مثل اینکه بپرسیم یک نفر یک مسیر طولانی را با دوچرخه طی می‌کند و نفر بعدی همان مسیر را با جت، حالا کدامشان سرعت بیشتری دارند؟»
• «دوست دارم افرادی که در بطن جامعه زندگی می‌کنند با هر عقیده‌ای به شرط اینکه ملون نباشند پای عقایدشان بایستند.»
• «اصولاً از ریاکاری متنفرم. از کودکی اینطور بوده‌ام. از افرادی که در روابط عاطفی‌شان خیلی غلو می‌کنند و قربان صدقه می‌روند می‌ترسم.»
• «من ساده احوالپرسی می‌کنم ولی وقتی این احوالپرسی غلوآمیز شود، به نظرم بیشتر اداست. اگر از کسی خوشم یا بدم بیاید طرف خودش متوجه می‌شود. اگر با کسی به هر دلیل مشکلی داشته باشم نمی‌روم بگویم عزیزم قربانت بروم. ممکن است عادی سلام و علیک کنم و بگذرم. به همین دلیل اینکه می‌گویند من سیاسی نیستم به نظرم جمله جالبی نیست. چون مخصوصاً ماها که کارهای هنری انجام می‌دهیم، نمی‌توانیم نسبت به مسایل بی‌تفاوت باشیم؛ بنابراین این بی‌تفاوتی اشتباه است.»
• «در عصری که زندگی مدرن در همه وجوه روزمرگی ما جا باز کرده و انواع تکنولوژی‌ها آمده‌اند تا کتاب‌خوانی آنلاین و راحت شود، باید یاد مردم بیاوریم که کتاب واقعی را دوست داشته باشند؛ حتی اگر عادت کنند به خواندن کتاب از طریق گوشی‌ها و تبلت‌هایشان، باز هم توانسته‌ایم کاری ریشه‌ای انجام دهیم و دوستی مردم را با کتاب قوام ببخشیم.»
• «این روزها، در جامعه چیزهایی می‌بینید که نشان از خلأ فرهنگی ما دارند؛ لحن برخی مردم در شبکه‌های اجتماعی، مدل حرف‌زدن‌ آنها با همدیگر در خیابان‌ها، فرهنگ ترافیک، فرهنگ زندگی در شهری با هوای آلوده‌اش، همه و همه نشان از جای خالی کتاب در زندگی روزمره همه ما دارد.
  یادمان نرود که جامعه کتاب‌خوان، جامعه فرهنگ‌محورتری است از جامعه‌ای که در آن کتاب کم خوانده می‌شود. پس شاید بشود خلأ فرهنگی را که در همه بخش‌های زندگی ما نشانه‌ای به جا گذاشته، با کتاب‌خواندن از بین برد یا کم‌رنگ کرد. شاید حتی روزی برسد که همین کتاب‌ها، بتوانند از ما در برابر مشکلات اجتماعی، فردی و فرهنگی مراقبت کنند.»
• «من بازیگری را از تئاتر شروع کردم و فکر می‌کنم هرکسی می‌خواهد بازیگر شود بهتر است از تئاتر شروع کند.»
• «من نمی‌فهمم بشری که به این تمدن رسیده و هرروز رو به پیشرفت است، چطور نمی‌تواند صلح برقرار کند. صلح جهانی آرزوی همه است و امیدوارم روزی به این صلح برسیم.»