پرش به محتوا

شعر فارسی

از ویکی‌گفتاورد

شعر فارسی از شکل‌های نخستین ادبیات فارسی است. این صفحه دربرگیرندهٔ سخنان گوناگون دربارهٔ موضوعات شعر فارسی است.

درباره

[ویرایش]
  • «بناهای آباد گردد خراب/ز باران وز تابش آفتاب//پی افگندم از نظم کاخی بلند/که از باد و بارانش نیاید گزند//برین نامه بر سال‌ها بگذرد/همی خواند آنکس که دارد خرد.»
  • «شکرشکن شوند همه طوطیان هند/زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود.»
  • «شعر فارسی موسیقی را همچون سایه‌ای به دنبال خود می‌کشد. درست روبروی شعر فرنگی که دنباله‌رو موسیقی است. لذتی که ما از شعر فارسی می‌بریم برای این است که موسیقی مثل شکری که در آب حل شده باشد در شعر فارسی حل شده و آن را شیرین کرده است.»
  • امیرعباس هویدا سخنرانی در نخستین جلسهٔ جشن فرهنگ و هنر»۶ آبان ۱۳۴۹[۳]
  • «غزل، قالب همه زمان‌ها و مکان‌هاست که در زبان فارسی حرف اول را زده است. اگر شعر فارسی را از آغاز تا امروز بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد که بیشترین و زیباترین سروده‌هایی که در زبان فارسی به جا مانده، در قالب غزل بوده است.»
    • ۹ ژوئن ۲۰۰۳/ ۱۹ خرداد ۱۳۸۲
  • «غزل، نه تنها قالبی است که برای امروز گنجایش دارد، بلکه برای آیندگان نیز می‌تواند مؤثر باشد و در آینده نیز حرف اول را بزند؛ چون زبان فارسی دارای این ظرفیت است. برای همین است که شعر فارسی در طول تاریخ همیشه حرف اول را زده، دلیل این که شعر ما جهانی است، فارسی بودن زبانمان است.»
  • «وقتی نخستین شاعر یک ملت متولد می‌شود زبان آن ملت متولد شده و وقتی آخرین شاعر یک ملت می‌میرد زبان آن ملت نابود می‌شود.»
  • «آیا باید باور کنیم که شاعران گذشته هر چه باید گفت را گفته‌اند و دیگر حرفی برای گفتن باقی نمانده است؟»
  • «زبان فارسی به مرزهای ایران محدود نمی‌شود و سراسر جهان را درنوردیده است و یک امپراطوری زبانی را بوجود آورده است.»
  • «شعر فارسی بارزترین وجه فرهنگ ایران را به تصویر کشده است و نه تنها با گذشت زمان از بین نرفته است بلکه بر غنای آن افزوده شده است.»
  • «افسون‌گری‌ها و زیبایی‌های موجود در زبان فارسی در آیینهٔ ضمیر افسونگر افرادی چون فردوسی به وضوح نمایان است.»
  • «نخستین، منسجم‌ترین و منظم‌ترین فرم و قالب شعر فارسی، قصیده است؛ مثنوی هم که قالب ابتکاری ایرانیان است. هر کدام از این قالب‌ها برای خود، پیکرهٔ مشخصی دارند و می‌بینیم که از دل هر قالب، یک قالب جدید بیرون آمده است؛ تا می‌رسیم به شعر نیمایی و بعد هم آزاد.»
  • «در بررسی سیر قالب‌ها و قواعد شعر فارسی، به این نتیجه می‌رسیم که هر چقدر قالب‌ها رو به جلو رفته‌اند، آزادی آنها بیشتر می‌شود؛ تا جایی که به شعر آزاد و سپید، حجم، موج ناب و موج نو می‌رسیم.»

منابع

[ویرایش]