شاپور بختیار

شاپور بختیار (۱۲۹۳–۱۳۷۰) نخست‌وزیر ایران (۱۴ دی ۱۳۵۷ – ۲۲ بهمن ۱۳۵۷)، آخرین نخست‌وزیر دولت شاهنشاهی ایران.

گفتاوردها

• اگر بنا باشد هرکس هر چه خواست بگوید، این دموکراسی است. اما اگر هر چه خواست بکند، این دیگر آنارشی هم نیست. هیچ مملکتی [چنین چیزی را] قبول نمی‌کند. (مصاحبه در بهمن ۱۳۵۷، در واکنش به آشوب‌های خیابانی)
• عده‌ای دیکتاتوری محمدرضا شاه را پذیرفتند، دیکتاتوری آینده هم شاید مطلوب طبعشان باشد، ولی من آزادی و آزادگی را در ایران رواج خواهم داد. (سخنرانی در مجلس شورای ملی در بهمن ۱۳۵۷، در واکنش به تشکیل دولت سایه توسط خمینی و بازرگان)
• اگر من صد مرتبه برگردم به ایران و عمرم سی دفعه تکرار شود، بنده باز[هم] خواهم گفت - همان‌طور که گالیله گفت هر چه می‌خواهید بگویید، زمین می‌چرخد - [من هم باز] خواهم گفت: دموکراسی تنها راه نجات ایران است، هر قدر دشوار باشد و هر قدر ما ناپخته باشیم. (مصاحبه در سال ۱۳۶۴، در پاسخ به این پرسش که اگر بختیار مجدداً به گذشته برگردد و نخست وزیر شود، آیا همان اقدامات دموکراکتیک را در برابر انقلابیون انجام می‌دهد یا خیر)
• «تنها راهِ حفظِ وحدتِ ملّی و حقوق فردی، ترکِ استبداد، احترام به قانون اساسی، رعایتِ اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر، لغو نظام تک حزبی، دادنِ آزادی مطبوعات و اجتماع، آزادی زندانیان سیاسی، دادن اجازهٔ بازگشت به تبعیدی‌ها و برقرای حکومتی برخوردار از اعتماد عمومی و مراعات کنندهٔ قانون اساسی است.»
  • نامهٔ سرگشادهٔ کریم سنجابی، داریوش فروهر و شاپور بختیار، در سال ۱۳۵۶، جنبش (خبرنامه‌ای به سردبیری علی اصغر حاج سیدجوادی، بولتن خبری، ارگان جامعهٔ نویسندگان و خبرنامه، ارگان اتحادیهٔ نیروهای جبههٔ ملّی.

پانویس

پیوند به بیرون