دقیقی

از ویکی‌گفتاورد

دقیقی، ابومنصور محمدبن احمد از شاعران بزرگ ایرانی و زرتشتی در (قرن چهارم هجری قمری). زادگاه او را طوس، بلخ، سمرقند یا بخارا، و تاریخ وفاتش را در حدود سال‌های (۳۶۷ تا ۳۷۰ هجری قمری) ضبط کرده‌اند.

دارای منبع[ویرایش]

گنج بازیافته، جلد اول، دبیرسیاقی[ویرایش]

  • «از آن کردار کو مردم رباید// عقاب تیز نرباید خشین سار»
  • «استاد شهید زنده بایستی// وان شاعر تیره‌چشم روشن‌بین// تا شاه مرا مدیح گفتندی// با الفاظ خوش و معانی رنگین»
  • «ای روی تو چون باغ و همه باغ بنفشه// خواهم که بنفشه چنم از زلف تو یک مشت// آنکس که ترا کشت ترا کشت و مرا زاد// وآنکس که ترا زاد ترا زاد و مرا کشت»
  • «برخیز و برافروز هلا قبله زردشت// بنشین و برافکن شکم قاقم بر پشت// بس کس که ز زردشت بگردیده دگربار// ناچار کند رو بسوی قبله زردشت»
  • «دقیقی چار خصلت برگزیده// به گیتی از همه نیکی و وشتی// لب یاقوت‌رنگ و نالهٔ چنگ// می خوش‌رنگ و دین زردهشتی»
  • «ز فرّ و زینت من یافت طیلسان و ازار// مدیح تا به بر من رسید عریان بود»
  • «شیر، گوزن و غُرم را نشکرد// چونان که تو اعدات را بشکری»
  • «صورت خشمش ار ز هیبت خویش// ذره‌ای را به دهر بنماید// خاک دریا شود بسوزد آب// بفسرد نار و برق بخشاید»

درباره دقیقی[ویرایش]

  • «فرخنده بود بر متنبّی بساط سیف// چونانکه بر حکیم دقیقی چغانیان»

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
دقیقی
دارد.