پرش به محتوا

یعقوب یادعلی

از ویکی‌گفتاورد

یعقوب یادعلی (۱ خرداد ۱۳۴۹ – ۳ اسفند ۱۴۰۰)، نویسنده و فیلم‌ساز ایرانی بود. رمان آداب بی‌قراری او برندهٔ بهترین رمان اول دورهٔ پنجم جایزهٔ هوشنگ گلشیری شد.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «نوشتن برای نویسنده خود زندگی است؛ اگر حواشی رایج مملکت ما اجازه بدهد و نویسنده جوانمرگ نشود.»[۱]
  • «من دوست دارم غروب بیفته وسط سفر. اگه اولش باشه دلم می‌گیره، آخرشم باشه که بدتر. از طلوع خورشید حرصم درمی‌آد؛ چون مال اوناییه که فکر می‌کنن یا دوست دارن یه روز به جایی برسن، یا مال بدبخت‌هایی که مجبورن دنبال یه لقمه نون بخورونمیر صبح زود از خونه بزنن بیرون، یا اونایی که اون‌قدر حوصله دارن زنگ بزنن یکیو بیدار کنن بره بشینه تماشای طلوع خورشید، فکر کنه مثلاً خوش‌بخته و داره حال می‌کنه از آزادی‌ش
  • آداب بی‌قراریصفحه ۱۴۵ و ۱۴۶
  • «چشم‌ها را بست. خنکی گوارای آب را از کف پا کشید تا ذره‌ذرهٔ تنش. گوش را داد به صدای چک‌چک قطره‌های آب و تکان برگ‌های درخت، تا آرام‌آرام شلوغی و همهمهٔ آدم‌های دوروبر محو شود، آن‌قدر که چیزی نشنود جز صدای پرنده‌ها با جیک‌جیک‌های تند و پشت‌سرهمشان؛ که انگار یک‌بند باهم حرف می‌زنند و سیر نمی‌شوند از این‌همه حرف و جیک‌جیک. خنده‌اش گرفت از یادآوری دوران بچگی و آرزوی اینکه کاش زبان پرنده‌ها را بلد بود. شاید می‌فهمید صبح‌ها و عصرها که دور هم جمع می‌شوند، با شتاب و عجله، ورجه‌وورجه‌کنان چی به هم می‌گویند.»
  • آداب بی‌قراریصفحهٔ ۱۶۶

منابع

[ویرایش]
  1. «مرگ نامنتظره نویسنده آداب بی‌قراری». دویچه وله فارسی. بازبینی‌شده در ۱۴۰۰–۱۲–۵. 

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ