پرش به محتوا

پل ورلن

از ویکی‌گفتاورد

پل ورلن (۱۸۴۴-۱۸۹۶) شاعر فرانسوی و از چهره‌های مکتب سمبولیسم در شعر فرانسه بود.کتاب افسانه‌های عاشقان باعث شهرت او شد.

منبع‌دار

[ویرایش]
پل ورلن


ترانۀ خزان

ناله‌هاي بلند سازهاي خزان

مي‌خراشد دلم را

با رخوتي يكنواخت،

نفس‌بريده و دلمرده،

هنگامي‌كه ساعت زنگ مي‌زند

به ياد مي‌آورم روزهاي رفته را

و مي‌گريم.

و مي‌روم در باد بد

كه مي‌بردم اين سو و آن سو

چون برگ خشكيده.

ترجمۀ ابوالحسن نجفی (۱۳۷۴).


ترانۀ پائيزی

شيون‌های مديدِ سازهای خزان

قلب مرا جريحه‌دار مي‌سازد

از سستی يكنواخت.

كاملاً دل‌گرفته و رنگ‌پريده

هنگامیكه زنگ ساعت صدا مي‌كند،

به ياد می آورم روزگاران پيشين را،

و می گريم.

و از اينجا مي‌روم، همراه باد شرير

كه مرا مي‌برد به اين سوي و آن سو،

همچون برگی بي‌جان.

ترجمۀ محمدجواد کمالی (۱۳۷۶).


نغمۀ خزان زاری دیرپای ساز خزان

با اندوهی پرملال

دلم را رنجه می‌دارد

آن دم که ساعت بانگ می‌زند

پریده رنگ و گرفته‌خاطر

از گذشته یاد می‌کنم و می‌گریم

و با تندباد رهسپار می‌شوم

که به هر سو مرا می‌برد

به سان برگ خشکیده.

ترجمۀ محمدرضا پارسایار (1384).[۱]


پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
پل ورلن
دارد.
  1. ترجمه متون ادبی (فرانسه به فارسی)، چاپ چهارم، تهران، انتشارات سمت، 1400.