عنصری بلخی

از ویکی‌گفتاورد

عنصری بلخی، ابوالقاسم حسن‌بن احمد عنصری بلخی. سرآمد سخنوران فارسی در دربار محمود و مسعود غزنوی. زادگاهش شهر بلخ بود. وی در سال (۴۳۱ هجری قمری درگذشت.

بدون منبع[ویرایش]

  • «چو از راستی بگذری خم بود// چه مردی بود کز زنی کم بود.»
  • «شب از حمله روز گردد ستوه// شود پر زاغش چو پر خروه».
  • «هرکرا رهبری کلاغ کند// بیگمان دل به دخمه داغ کند»

درباره عنصری[ویرایش]

  • «بر رقعه نظم دری قایم منم در شاعری// با من بقایم عنصری نرد مجارا ریخته»
  • «بر طرز عنصری رود و خصم عنصری است// کاندر قصیده‌هاش زند طعنه‌ای چست»
  • «تو همی تابی و من بر تو همی خوانم به مهر// هر شبی تا روز دیوان ابوالقاسم حسن// اوستاد اوستادان زمانه عنصری// عنصرش بی‌عیب و دل بی‌غش و دینش بی‌فتن»
  • «سه کس از شعرا در سه دولت اقبال‌ها دیدند وقبول‌ها یافتند چنانکه کس را آن مرتبه میسر نبود، یکی رودکی در عهد سامانیان و عنصری در دولت محمودیان و معزی در دولت سلطان ملکشاه.»
  • «کو عنصری که بشنود این شعر آبدار// تا خاک بر دهان مجارا برافکند»
  • «مرا خود چه باشد زبان‌آوری// چنین گفت شاه سخن عنصری»

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ