اسماعیل سامانی

از ویکی‌گفتاورد

اسماعیل بن احمد سامانی (مه ۸۴۹، فرغانه – نوامبر ۹۰۷، بخارا) بنیانگذار دودمان سامانیان؛ امیر سامانی ماوراءالنهر (۸۹۲–۹۰۷) و خراسان (۹۰۰–۹۰۷) بود.

گفتاوردها[ویرایش]

گویند مرا خود ز چه رو خوب نسازی      منزلگه آراسته و فرش ملوّن
با نعره گردان چه کنم لحن اغانی      با پویهٔ اسبان چه کنم مجلس گلشن
اسب است و سلاح است مرا بزمگه و کاخ      تیرست و سنان است مرا لاله و سوسن
جوش می و نوش لب ساقی به چه کارست      جوشیدن خون بابد بر غیبه و جوشن[۱]


ای به دیدن کبود و خود نه کبود      آتش از طبع و در نمایش دود
ای دو گوش تو کرِّ مادرزاد      با توأم زاری و عتاب چه سودا[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ هدایت، رضاقلی‌خان. «ابوابراهیم اسماعیل سامانی». در مجمع الفصحاء. ج. یکم. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۲م. ص ۳۰.