اسماعیل سامانی
ظاهر
اسماعیل بن احمد سامانی (مه ۸۴۹، فرغانه – نوامبر ۹۰۷، بخارا) بنیانگذار دودمان سامانیان؛ امیر سامانی ماوراءالنهر (۸۹۲–۹۰۷) و خراسان (۹۰۰–۹۰۷) بود.
گفتاوردها
[ویرایش]گویند مرا خود ز چه رو خوب نسازی | منزلگه آراسته و فرش ملوّن | |
با نعره گردان چه کنم لحن اغانی | با پویهٔ اسبان چه کنم مجلس گلشن | |
اسب است و سلاح است مرا بزمگه و کاخ | تیرست و سنان است مرا لاله و سوسن | |
جوش می و نوش لب ساقی به چه کارست | جوشیدن خون بابد بر غیبه و جوشن[۱] |
ای به دیدن کبود و خود نه کبود | آتش از طبع و در نمایش دود | |
ای دو گوش تو کرِّ مادرزاد | با توأم زاری و عتاب چه سودا[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ هدایت، رضاقلیخان. «ابوابراهیم اسماعیل سامانی». در مجمع الفصحاء. ج. یکم. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۲م. ص ۳۰.