رضاقلی‌خان هدایت

رضاقلی‌خان هدایت (ریشه‌شناسی: رضاقلی بن جعفرقلی طبرستانی، لقب‌گرفته به خان، شهرت‌یافته به رضاقلی‌خانِ هدایت) (۸ ژوئن ۱۸۰۰، تهران – ۲۹ ژوئن ۱۸۷۱، تهران) ادیب، شاعر، تاریخ‌نگار ادبی و مؤلف ایرانی در سدهٔ نوزدهم میلادی بود. دو اثر برجستهٔ او مجمع الفصحاء (نگاشته به سال ۱۸۶۷م) و ریاض العارفین (نگاشته به سال ۱۸۴۴م) نام دارد.

گفتاوردها

سخن

به جز نقش سخن اندر زمانه		نماند هیچ نقشی جاودانه
سخن از عالم لاهوتی آمد		به نظم خطهٔ ناسوتی آمد
نبودی آدمی را گر کلامی		کجا بود جهان را انتظامی
چو این طومار را در هم نوردد		سخن راجع به اصل خویش گردد