پرش به محتوا

کریستین مونجیو

از ویکی‌گفتاورد
فیلم‌هایی که من می‌سازم، چندلایه‌اند و فقط به خط داستان اصلی خلاصه نمی‌شوند. همیشه چیزی در پس‌زمینه وجود دارد که این چیز همان جامعه است. همیشه زمینه‌ای وجود دارد و چیزهایی کوچک و جزئی که باعث می‌شود آدم‌ها تصمیم‌هایی متفاوت بگیرند. این چیزی است که سینما را خیلی برایم جذاب و دوست‌داشتنی می‌کند.

کریستین مونجیو (۲۷ آوریل ۱۹۶۸، یاش) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و فیلمساز رومانیایی است.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «برخی مواقع تصمیم می‌گرفتم حداقل برای مدتی، نوعی از سینما را کار کنم که از زندگی و واقعیت سرچشمه می‌گیرد و نه از دیگر فیلم‌ها. چون هر چقدر هم که سینما را دوست داشته باشم، باز سینما تفسیری از زندگی است و به‌همین‌دلیل، دوست دارم این الهام و سرچشمه از خود زندگی باشد.»
  • «[...] به سراغ جلوه‌های ویژه نمی‌روم؛ چون هیچ جلوه ویژه‌ای در زندگی واقعی وجود ندارد. شما در زندگی واقعی نمی‌توانید چیزهایی را که دوست ندارید حذف کنید. باید با همه‌شان کنار بیایید؛ علاوه بر این، از موسیقی هم خبری نیست. هیچ‌کس به شما نمی‌گوید کِی باید احساساتی شوید و این فقط به احساس و نگاه شما نسبت به اتفاقات زندگی بستگی دارد.»
  • «در فیلم‌سازی باید دو چیز را خوب یاد بگیرید؛ اولی نحوه استفاده از عمق میدان و دومی، نحوه استفاده از چیزهایی که خارج از قاب دوربین قرار دارند.»
  • «[...]هر کاری که بکنید نمی‌توانید همه‌چیز را در قاب داشته باشید و دست آخر می‌فهمید دنیا بزرگ‌تر از آن چیزی است که نقش اول و متعاقباً تماشاگر می‌بیند.»
  • «[...] آیا تمام آدم‌هایی که در زندگی با آنها برخورد می‌کنید، عقلانی رفتار می‌کنند؟ من که این‌طور فکر نمی‌کنم[...]فکر می‌کنید در پشت تمام رفتارهای یک دختر ۱۷-۱۸ ساله، منطق و عقلانیت وجود دارد؟ به نظر من که این‌طور نیست. فکر می‌کنم هر دفعه که آدم تصمیمی می‌گیرد، این تصمیم نتیجه چیزها و اتفاقات زیادی است؛ ازجمله حس‌وحال آن لحظه.»
  • «فکر می‌کنم که دنیا پر از فیلم‌های آمریکایی است که در آنها همه چیز واضح و مشخص است. همه شخصیت‌ها هدف مشخصی دارند که همه تصمیمات‌شان حول آن معنی می‌یابد. زندگی این‌طور پیش نمی‌رود. اگر بخواهید فیلم‌هایی برگرفته از زندگی بسازید، باید از این تیزبین‌تر باشید.»
  • «من این ایده را قبول ندارم که در فیلم باید آن قدر روی یک موضوع تمرکز کرد که آدم‌ها فقط خط داستانی اصلی را دنبال کنند. زندگی واقعی این‌گونه نیست.»
  • «فیلم ترکیبی است از پیش‌بردن طرح و هم‌زمان واردکردن دیالوگ‌هایی که به‌نحوی با طرح اصلی در ارتباط بوده و چیزهایی را افشا می‌کند که به درک طرح اصلی یاری می‌رساند.»
  • «فیلم‌هایی که من می‌سازم، چندلایه‌اند و فقط به خط داستان اصلی خلاصه نمی‌شوند. همیشه چیزی در پس‌زمینه وجود دارد که این چیز همان جامعه است. همیشه زمینه‌ای وجود دارد و چیزهایی کوچک و جزئی که باعث می‌شود آدم‌ها تصمیم‌هایی متفاوت بگیرند. این چیزی است که سینما را خیلی برایم جذاب و دوست‌داشتنی می‌کند.»
    • در مصاحبه با شرق؛ چاپ ۲۶ فروردین ۱۳۹۶/ ۱۵ آوریل ۲۰۱۷ [۱]

منابع

[ویرایش]
  1. «تا حد ممکن نزدیک به واقعیت». روزنامهٔ شرق. ۲۶ فروردین ۱۳۹۶.