ژاله قائممقامی
ظاهر
عالَمتاج قائممقامی با تخلُّص ژاله (۲۷ فوریه ۱۸۸۴، فراهان - ۲۸ سپتامبر ۱۹۴۷، تهران) شاعر ایرانی؛ مادر حسین پژمان بختیاری بود.
گفتاوردها
[ویرایش]به استناد این بیت نام ژاله عالمتاج بود:
تاج عالم گر منم بی گفت و گوی | خاک عالم بر سر عالم کنید |
نمونه اشعار:
از تو گر برتر نباشد جنس زن مانند توست | گو، خلاف رای مغرور تو باشد رای من | |
در ره احقاق حق خویش و حق نوع خویش | رسم و آیین مدارا نیست در دنیای من |
گم شد جوانیم همه در آرزوی عشق | اما رهی نیافتم آخر به کوی عشق | |
از حجب و از غرور دل خردهسنج من | شد بهرهور ز عشق ولی ز آرزوی عشق |
چه میشد آخر ای مادر اگر شوهر نمیکردم | گرفتار بلا خود را چه میشد گر نمیکردم | |
گر از بدبختیم افسانه خواندی داستانگویی | به بدبختی قسم کان قصه را باور نمیکردم | |
مگر بار گران بودیم و مشت استخوان ما | پدر را پشت خم میکرد اگر شوهر نمیکردم | |
بر آن گسترده خوان گویی چه بودم؟ گربهای کوچک | که غیر از لقمهای نان خواهش دیگر نمیکردم | |
زر و زیور فراوان بود و زیر منتم اما | من مسکین تمنای زر و زیور نمیکردم | |
گرم چون خوش قدم مطبخ نشین میساختی بیشک | چو او میکردم ار خدمت ازو بهتر نمیکردم |
منابع
[ویرایش]- بنفشه حجازی. تذکره اندرونی: شرح احوال و شعر شاعران زن در عصر قاجار تا پهلوی اول. چاپ نخست، تهران: نشر قصیده سرا، ۱۳۸۲، ISBN ۹۶۴۷۶۷۵۷۶۳، ص ۷۸ تا ۸۲. برگرفته از اندیشهنگاران زن در شعر مشروطه، ص ۱۲۹.