بنفشه حجازی
بنفشه حجازی (۱۳۳۳ /۱۹۵۴م) شاعر و نویسندهٔ ایرانی.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5b/%D8%A8%D9%86%D9%81%D8%B4%D9%87_%D8%AD%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C_-_Banafsheh_Hedjazi.jpg/300px-%D8%A8%D9%86%D9%81%D8%B4%D9%87_%D8%AD%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C_-_Banafsheh_Hedjazi.jpg)
گفتاوردها
[ویرایش]- «پدر و مادرم هر دو معلم بودند. آدم که بچه معلم باشد، همیشه باید شاگرد اول باشد، من هم ۱۲ سال از ترس بابا و مامانم شاگرد اول بودم، من و خواهر و برادرهایم تابستانها هم درس میخواندیم. باور کنید از تابستان متنفر بودم، ما تابستان هم کلاس درس داشتیم و باید بعد از خوابِ بعد از ناهار، تکلیف پس میدادیم. وقتی هم درس میخواندیم جایزه به ما کتاب میدادند. من هم دیدم تنها راه خودنمایی، کتاب خواندن است. پدر و مادر من خودشان اهل ادبیات بودند و جلسات شعرخوانی داشتند.»[۱]