بنفشه حجازی
ظاهر
بنفشه حجازی (۱۳۳۳ /۱۹۵۴م) شاعر و نویسندهٔ ایرانی.
گفتاوردها
[ویرایش]- «پدر و مادرم هر دو معلم بودند. آدم که بچه معلم باشد، همیشه باید شاگرد اول باشد، من هم ۱۲ سال از ترس بابا و مامانم شاگرد اول بودم، من و خواهر و برادرهایم تابستانها هم درس میخواندیم. باور کنید از تابستان متنفر بودم، ما تابستان هم کلاس درس داشتیم و باید بعد از خوابِ بعد از ناهار، تکلیف پس میدادیم. وقتی هم درس میخواندیم جایزه به ما کتاب میدادند. من هم دیدم تنها راه خودنمایی، کتاب خواندن است. پدر و مادر من خودشان اهل ادبیات بودند و جلسات شعرخوانی داشتند.»[۱]