ویدا قهرمانی
ظاهر
ملیحه قهرمانی بغیازاریان معروف به ویدا قهرمانی (۲۷ مه ۱۹۳۷ – ۲ ژوئن ۲۰۱۸) (۶ خرداد ۱۳۱۶ – ۱۲ خرداد ۱۳۹۷) بازیگر ایرانی بود. زادهٔ تهران، دیپلمگرفتهٔ دبیرستان؛ از ۱۹۵۵م/ ۱۳۳۴ش به سینما درآمد و تا ۱۹۸۳م/ ۱۳۶۲ش نقش آفرید. به تهیهکنندگی، مجریگری تلویزیون و تربیت نیز مشغول شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، به آمریکا مهاجرت کرد و حرفهاش را آنجا پی گرفت. به سن ۸۱ سالگی در سان فرانسیسکو درگذشت.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- بازی در فیلم برای من یک تجربهٔ هیجانانگیز بود و چیز خاصی نبود که فکر کنم مرا با مشکل مواجه میسازد یا زندگی مرا به هم میریزد. دختر ماجراجویی بودم که به دنبال ماجرا میرفتم، اما بعد از نمایش چهارراه حوادث با یک سری مشکلات مواجه شدم. هنگام بازی در این فیلم کلاس پنجم دبیرستان بودم. فیلم درست پانزده روز عید نوروز سال بعد به اکران درآمد. نمایش فیلم چنان ولولهای به پا کرد که منجر به اخراج من از مدرسه شد. بعد هم به خاطر خالی که پشت لبم داشتم نشان کرده شده بودم و هیچ جایی نمیتوانستم پا بگذارم…
- ۵ ژانویه ۲۰۰۹/ ۱۶ دی ۱۳۸۷؛ مصاحبه با «عصر نو»[۲]
- ما دویدیم به طرف همدیگه، ناصر من رو بغل کرد و لبش رو گذاشت روی لب من. من فکر کردم اگر که من هیچ نوع مقاومتی بکنم فیلم خراب میشه. در نتیجه هیچ کاری نکردم تا ساموئل کات داد. وقتی کات داد من شروع کردم گریه کردن… [...]
من و پدرم توی لژ نشسته بودیم. من قلبم بالا و پایین میرفت که چی میشه الان و اون بوسههه کجاست. بابام اگه ببینه چی میگه. رسید به آخر فیلم، صحنهٔ بوسه که اومد، فریز شد برای مدتی بعد لغت پایان اومد روش. هیچکس هم تکون نمیخورد از جاش. همه نشسته بودند تماشا میکردند. من یواش به بابام نگاه کردم. پدرم با یک نگاه ستایشآمیزی به من نگاه میکرد و به من گفت: «سد رو شکستی».
منابع
[ویرایش]- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۳۴۶. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «گفت وگوی شهروند با ویدا قهرمانی بازیگر پیشکسوت». بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۸ مه ۲۰۲۲.
- ↑ «ویدا قهرمانی صاحبِ اولین بوسهٔ سینمای ایران». توانا. بازبینیشده در ۲ ژوئن ۲۰۱۸.
- ↑ «اولین بوسه در سینمای ایران - ویدا قهرمانی». یوتیوب. ۷ دسامبر ۲۰۱۵. بازبینیشده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۸.