نشاط اصفهانی
نشاط اصفهانی، (میرزا عبدالوهاب) از شاعران دوره فتحعلی شاه است که به لقب «معتمدالدوله» معروف شد. خط و انشای او در زمان خود سرمشق نویسندگان بوده و دست‌به‌دست می‌گشته است. وی به سال(۱۱۷۵ هجری قمری) در اصفهان زاده شد و در ۶۹ سالگی در روز ۵ ذی‌حجه (۱۲۴۴ هجری قمری) به بیماری سل در تهران درگذشت.
دارای منبع[ویرایش]
گنجینه (مجموعه آثار)[ویرایش]
| زیباتریــــن اشیا، فرخ‌تریــــن اعیــــــان | از هرچه هست پیدا و از هرچه هست پنهان | |
| از مرغ‌ها هزار است، از وقت‌ها سحرگه | از فصل‌ها بهار است، از نوع‌هاست انسان | |
| از عهدها شباب است، از آب‌ها شراب است | از انجم آفتاب است، از ماه‌هاست نیسان | |
| از سنگ‌ها دل دوست، از عیش‌ها غم اوست | از تیغ‌هاست ابرو، از دشنه‌هاست مژگان | |
| از زیب‌هاست افســـــر، از طیب‌هاست عنبر | از عضوهاست دیده، از خُلق‌هاست احسان | |
| از انبیــــا محمد، از شهــــــرها مدینه | از شاخ‌هاست طوبی، از باغ‌هاست رضوان |
| چون دست صبحدم دهد اوراق گل به باد | گاهی به‌دست مصحف و گاهی کتاب خواه | |
| روز ار سماع گفته زاهد کنی، به‌شب | کفاره از ترانه چنگ و رباب خواه | |
| از پرسش حساب اگر اندیشه باشدت | از دست یار ساغر می بی‌حساب خواه |
| طاعـــــــت از دست نیاید گنهی باید کرد | در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد | |
| شب، چو خورشید جهانتاب نهان از نظر است | طی این مرحله با نور مهی باید کرد |
| یک زاهد و یک رند در این شهر ندیدیم | بستند در مسجد و میخانه در این شهر | |
| دل ازچه، ندانم که، گریزان ز «نشاط» است | دیوانه ندارد سر دیوانـــــه در این شهر |
درباره نشاط[ویرایش]
- «بی‌شرب مدام، ذوق مدام داشت و بی‌جام شراب، مست و خراب بود... به‌یک بار دامان سامان از کف بداد و دعوی تقدس یکسو نهاد، نه باکسی مهر و کینش ماند و نه در دل کفر و دینش... لاجرم طرز رفتارش در چشم خلایق که در دام علایق بسته و از قید طبایع نرسته، مستبعد آمد. هرکسی ظنی در حق او برد و امری نسبت بدو داد که نه به‌عالم او دخلی داشت و نه به‌عادت او ربطی...»
- میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام فراهانی
پیوند به بیرون[ویرایش]
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |