مسعود جعفری جوزانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مسعود جعفری جوزانی (۹ دسامبر ۱۹۴۸) (۱۸ آذر ۱۳۲۷) کارگردان و فیلمساز ایرانی است. زادهٔ روستای جوزان در شهرستان ملایر، همدان، دانشآموختهٔ رشتهٔ کارگردانی سینما از دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو، آمریکا؛ از ۱۹۷۳م/ ۱۳۵۲ش به سینما با کارگردانی فیلمهای کوتاه درآمد و در ۱۹۸۵م/۱۳۶۴ش نخستین فیلم بلندش را ساخت. به تهیهکنندگی، فیلمنامهنویسی و مستندسازی نیز پرداختهاست.[۱]
گفتاوردها[ویرایش]
- احساس میکنم آدمهای دور و برم خیلی عبوس و جدی شدهاند و فکر میکنند همواره حرفهای جدی را باید خیلی جدیتر زد. گاهی آنقدر خودشان را جدی میگیرند که خندهدارند. قدیمها برای اینکه داروهای تلخ مثل گنهگنه را بخورند، شکر و عسل به آن اضافه میکردند.
- هر پدیده، هر اندیشه، هرآیین و حتی هر شیئی که وارد ایران شدهاست، ما اول با درک و سلیقه بومی آن را شبیه خودمان کردهایم؛ بعد توانستهایم از آن بهرهبرداری درستی کنیم و گاهی این را به خارج هم صادر کردهایم؛ خصیصه بارزی که در گیرودار اتفاقهای تاریخی موجب بقا و حتی رشدمان هم شدهاست.
- ما در یک گذر تند تاریخی قرار داریم، دنیای ورای تکنولوژی و شیوههای نوین حکومتی، روابط جدید اجتماعی و انسانی، پس باید همه این پدیدههای نو را شبیه خودمان کنیم یا شبیه آنها شویم تا در جهان امروز بتوانیم به حیات خود ادامه دهیم.
- زن و مرد که بدن نیستند؛ از نظر من زنهایی هستند که به هزارمرد میارزند و مردهایی هم هستند که به هزارزن میارزند
- ۱۸ آوریل ۲۰۱۵/ ۲۹ بهمن ۱۳۹۳، مصاحبه با «شرق»[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۱۲۸. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «از عبوسیها به تنگ آمدم». ایلنا، ۲ اردیبهشت ۱۳۹۸.