پرش به محتوا

محمد حقوقی

از ویکی‌گفتاورد

محمد حُقوقی (۳ مه ۱۹۳۶، اصفهان - ۲۹ ژوئن ۲۰۰۹، اصفهان) آموزگار، روزنامه‌نگار، شاعر، مؤلف، پژوهشگر و ناقد ادبی ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها

[ویرایش]
هوای غزل
شبی اگر شب آرام آشنایی ماست      شب دگر شب بی‌حاصل جدایی ماست
من و تو دیگر از این صبح و شام می‌دانیم      که صبح ظلمت ما شام روشنایی ماست
گذشت آنکه نشان داشت از وفای بهار      گلی بر سر پاییز بی‌وفایی ماست
حدیث خانهٔ باد است و آشیانهٔ ابر      اگر قرار بر سر منزل رهایی ماست
نشان این همه «آیا شود» چرا جوییم      که خود زبان زمان پاسخ چرایی ماست
در این هوا که گرفته‌ست و این قضا که کدر      بهانه را که هوای غزل‌سرایی ماست[۱]

گفتاوردها دربارهٔ او

[ویرایش]
  • «حقوقی از نظر اخلاقی و حرفه‌ای نیز فردی به روز بود. از هر شاعری که مجموعه شعری منتشر می‌شد؛ بدون توجه به اینکه از کدام قشر یا تفکر است، به خرید اثر وی می‌پرداخت و آن را می‌خواند. ادیبی فرهیخته بود و اشعار شاعران جوان را بدون هیچ گونه سوء گیری می‌خواند.»

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۱۶۰. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴. 
  2. علیرضا رئیس دانایی، «در اندوه ششمین سال فراق محمد حقوقی منتقدی که وابسته نبود»، روزنامه ایران، شمارهٔ ۵۹۶۶، ۹ تیر ۱۳۹۴، صفحهٔ ۲۴.