مارسل پانیول
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مارسل پانیول (۲۸ فوریه ۱۸۹۵–۱۸ آوریل ۱۹۷۴) نویسنده، نمایشنامه نویس و فیلمساز قرن نوزدهم میلادی اهل فرانسه است. او در سال ۱۹۴۶ نخستین فیلمسازی بود که به عضویت آکادمی فرانسه درآمد.
دارای منبع[ویرایش]
- ژان دوفلورت و دختر چشمه
- «سبک مغزانی که بخت به آنها لبخند بزند، بزودی خدا را هم به خدائی نمیشناسند و تحمل غرورشان دشوار میشود.» صفحهٔ ۴۸
- «مأمور گمرک شغلی بود شریف و پرافتخار. زیرا یک مأمور گمرک لباس اونیفورم میپوشد و حق دارد همه جای همه کس را وارسی کند و حتی ملاحظهٔ جناب کشیش را نکند. از این گذشته هیچ چیز مانع خواب او نمیشود. نه خشکسالی نه یخبندان نه تگرگ عاقبت هم بازنشسته میشود و دست به سیاه و سفید نمیزند.» صفحهٔ ۵۸
- «طومار اختلافها که همیشه ریشههائی واقعی ولی به مبالغه آمیخته داشتند و سینه به سینه نقل میشدند و ضمن این انتقال زهرآلودتر میشدند بسیار دراز بود.» صفحهٔ ۶۹
گفتاورد[ویرایش]
- «دلیل اینکه مردم به سختی خوشحال میشوند این است که آنها همیشه گذشته را بهتر از آنچه که بود، حال را بدتر از آنچه که هست و مشکلات آینده را بزرگتر از آنچه که ممکن است باشد، میبینند.» - (Love of my life)
منابع[ویرایش]
- مارسل پانیول. ژان دوفلورت و دختر چشمه. ترجمهٔ سروش حبیبی. چاپ چهارم، تهران: نشر چشمه، ۱۳۹۰، ISBN 978-964-362-042-4.