لیلی عاج

لیلی عاج

لیلی عاج در جشنواره فیلم فجر، بهمن ۱۴۰۱
زاده	۱۳۵۷
ملیت	ایرانی

لیلی عاج (زادهٔ؛ ۱۳۵۷) نویسنده، کارگردان و فیلمنامه‌نویس اهل ایران.

گفتاوردها

• من هیچ شناختی از شهید آوینی ندارم. من دقیقاً هم‌سن انقلاب هستم. شاید وقتی دربارهٔ آوینی صحبت می‌شود، فقط صدایشان را در روایت فتح به یاد دارم. چون من خیلی با انجمن تئاتر دفاع مقدس همکاری می‌کنم، همیشه صدای شهید آوینی را در آسانسور آنجا هم می‌شنوم. شهید آوینی برای من مصداق «تنها صداست که می‌ماند» است. اما وقتی می‌خواهم دربارهٔ اندیشه و رویکرد شهید آوینی به هنر صحبت کنم، می‌گویم در فهم من نیست. آدم فکر می‌کند چقدر یک آدم می‌توانست از زمانه خودش جلوتر باشد. گاهی به برخی دوستانی که نسبت به برنامه روایت فتح نقد دارند، می‌گویم اگر شما بتوانید در آن شرایط و مقطع زمانی یک نریشن شاعرانه، فلسفی و عرفانی مثل نریشن‌های روایت فتح بنویسید، بعداً بیایید و دربارهٔ شهید آوینی با هم صحبت کنیم.
• من راستش خیلی ممنونم از هیئت محترم داوران برای دیپلم افتخار فیلم اولی، ولی صادقانه فکر می‌کنم که بازیگر نقش اول زنم خانم صامتی باید جایزه می‌گرفتن، به نظرم بسیار بسیار درخشان بودن، احترام می‌گذارم به رأی هیئت داوران ولی قلباً شادی عمیقی ندارم چون خانم صامتی جایزه نگرفتن.
• چون یک مادر خیلی ایرانی است که شاید نهایت فهمش این باشد که آب لیمو را تکان دهد و آب غوره را تکان ندهد. فهم ایدئولوژیک او آن فهم نیست. در ته چشمانش اگر نگاه کنید شاید نگران خورد و خوراک و پوشاک فرزندش، شغل، ازدواج و آینده اوست. خانم صامتی برای من این ویژگی‌ها را داشت و خیلی برای من مادر ایرانی بود.
• در مورد تئاتر، می‌گویم که تئاتر ما خیلی ملی نیست. بهتر است از ابتدا در خصوص گذاره سینمای ملی و تئاتر ملی به یک تعریف جامع برسیم. چون به نظر می‌رسد این تعاریف با کلی کلیدواژه دیگر همپوشانی معنایی دارند. این که سینمای دفاع مقدس ما سینمای ملی است و آیا چیزی که در مورد سبک زندگی ایرانی-اسلامی باشد سینمای ملی است. چه شاخصه‌هایی باید باشد که در مورد سینما یا تئاتر ملی صحبت کرد. نمی‌دانم.