لیلی عاج
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
![]() لیلی عاج در جشنواره فیلم فجر، بهمن ۱۴۰۱
| |
زاده | ۱۳۵۷ |
ملیت | ایرانی |
لیلی عاج (زادهٔ؛ ۱۳۵۷) نویسنده، کارگردان و فیلمنامهنویس اهل ایران.
گفتاوردها[ویرایش]
- من هیچ شناختی از شهید آوینی ندارم. من دقیقاً همسن انقلاب هستم. شاید وقتی دربارهٔ آوینی صحبت میشود، فقط صدایشان را در روایت فتح به یاد دارم. چون من خیلی با انجمن تئاتر دفاع مقدس همکاری میکنم، همیشه صدای شهید آوینی را در آسانسور آنجا هم میشنوم. شهید آوینی برای من مصداق «تنها صداست که میماند» است. اما وقتی میخواهم دربارهٔ اندیشه و رویکرد شهید آوینی به هنر صحبت کنم، میگویم در فهم من نیست. آدم فکر میکند چقدر یک آدم میتوانست از زمانه خودش جلوتر باشد. گاهی به برخی دوستانی که نسبت به برنامه روایت فتح نقد دارند، میگویم اگر شما بتوانید در آن شرایط و مقطع زمانی یک نریشن شاعرانه، فلسفی و عرفانی مثل نریشنهای روایت فتح بنویسید، بعداً بیایید و دربارهٔ شهید آوینی با هم صحبت کنیم.[۱]
- من راستش خیلی ممنونم از هیئت محترم داوران برای دیپلم افتخار فیلم اولی، ولی صادقانه فکر میکنم که بازیگر نقش اول زنم خانم صامتی باید جایزه میگرفتن، به نظرم بسیار بسیار درخشان بودن، احترام میگذارم به رأی هیئت داوران ولی قلباً شادی عمیقی ندارم چون خانم صامتی جایزه نگرفتن.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ علی رستگار. «همچنان چراغی روشن است». روزنامه جام جم، ش. ۶۲۲۲ (۴ خرداد ۱۴۰۱). بایگانیشده از نسخهٔ اصلی. الگو:خطای یادکرد.
- ↑ «کارگردان سرهنگ ثریا: صادقانه ژاله صامتی باید سیمرغ میگرفت + فیلم». خبرگزاری دانشجو. ۲۳ بهمن ۱۴۰۱.