میرزاعلیاکبر شیدای شیرازی با لقب مسرور علی و شهرت-تخلُّص شیدا (۱۸۴۴، شیراز - ۱۹۰۶، تهران) مقام‌دار درباری قاجار، صوفی نعمت‌اللهی، موسیقیدان، ترانه‌سرا و شاعر ایرانی بود که به خوش‌نویسی و نوازندگی نیز پرداخت.[۱]
«علی‌اکبر شیدا موسیقیدان و شاعر و تصنیف‌ساز ایرانی که تصانیف او مقبول عامّه بود و عارف او را بر خود مقدَّم می‌دانست و از او به نیکی یاد کرده‌است. شیدا مردی درویش و وارسته بود، مختصر سه تاز می‌زد و خطِّ نستعلیق را هم خوش می‌نوشت. آهنگ‌ها و اشعارش بسیار مطلوب و دل‌نشین است، ولی صورتی نازیبا و قلبی پر از مهر وفا - که همواره به کمند عشق زیبارویان گرفتار بود - داشت. آهنگ‌های وی با آن که متجاوز ار پنجاه سال از تاریخ آن‌ها می‌گذرد، هنوز دارای لطف و جاذبه است.»
