علی‌اکبر سعیدی سیرجانی

علی‌اکبر سعیدی (۱۲ دسامبر ۱۹۳۱، سیرجان - ۲۵ نوامبر ۱۹۹۴، تهران) آموزگار، لغتنامه‌نویس، شاعر و نویسندهٔ ایرانی بود.

گفتاوردها

سعادت دو جهان

نهاده گوهر رخشان خدای من در دهنش		نهفته مرمر تابان به زیر پیرهنش
دل از دیار گرفتم به عشق روی گلی		«که برکند دل مرد مسافر از وطنش»
ز دیدهٔ سیهش جان‌شکارتر، نگهش		ز لعل پُرشکرش آب‌دارتر، سخنش
خوش آن کتاب که بر روی او زند لبخند		خوش آن کلاس که او هست شمع انجمنش
اسیر شد دل آشفتهٔ پریشانم		به تار طرّهٔ آشفتهٔ شکن شکنش
نصیب من شود آنگه سعادت دو جهان		اگر که بخت موافق کند نصیب منش

زن

به دنیا گر وجود زن نبودی		نشان پیدا ز مکر زن نبودی
خدا، گر خلفت حوا نکردی		به آدم چیره، اهریمن نبودی
بشر بُد روسپید ار در میانش		سیه‌دل‌های سیمین‌تن نبودی
درون سینه‌اش گر آتش کین		نبودی، چهره‌اش روشن نبودی
شدی پاک ار جهان زین جنس ناپاک		دگر شیطان به خود ایمن نبودی
بود زن، گل اگر در گلشن دهر		چه بود؟ ار گل در این گلشن نبودی
بر آسودی دمی مخلوق و خالق		به دنیا گر وجود زن نبودی

زن

از کینهٔ آسمان زمینگر شدم		نشکفته گل جوانی‌ام پیر شدم
جز خون جگر چه حاصل از خوان فلک		ننشسته به خوان او، ز جان سیر شدم

سکوت ابدی

دلی که جز راز محبّت جوید		ز آتش جور فلک سوخته به
لب که غیر از سخن حق گوید		به سکوت ابدی دوخته بود