سنتوری
ظاهر
سنتوری فیلم ایرانی در ژانر درام است. این فیلم ساخته داریوش مهرجویی در سال ۱۳۸۵ خورشیدی است. سنتوری فیلمی است اجتماعی با رویکردی انتقادی که تم اصلی آن تضاد سنت و مدرنیته در جامعه امروز ایران و موضوع آن سقوط هنرمند و خودویرانگری او در جامعهای است که هنر واقعی را برنمیتابد و مدام آن را محدود و سرکوب میکند.
گفتگوها
[ویرایش]- علی سنتوری: وقتی از ایستگاه مترو اومدم بالا؛ آسمون مثه همیشه کدر و بد رنگ بود؛ توی هوا پر از دود بود و من نمی دونستم که این آخرین باریه این هوای کثیفو، به ریههای سوختم فرو میدم. از وقتی هانیه همسرم گذاشته رفته؛ دیگه دلم به کار نمیره. بعضی از برنامهها رو قبول نمیکنم؛ با بعضی هاشون بدقولی میکنم نمی رم؛ یا سر مجلس خوابم می بره یا میزنم زیر گریه. مثل اون شب تو کنسرت نمایشگاه؛ که آنقدر پاتیل بودم که یادم رفته هانیه رفته خیال میکردم مثه همیشه تو ردیف جلو نشسته و با نگاه شیفته به من خیره شده تو میکروفون گفتم: مرسی، ممنون… امشب یه موجود خیلی عزیز اینجاست که باید ازش تشکر کنم. هانیه همسرم واقعیتش تالاپ خورد توی کلم؛ هانیه اونجا نبود. این روزها همش مست و پاتیل بودم. کارایی کردم که باعث شده شهرتم کمکم ضایع شه و دیگه کسی بهم کار نده…
پیوند به بیرون
[ویرایش]این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |