دیوید لینچ

از ویکی‌گفتاورد
دیوید لینچ در سال ۱۹۹۰

دیوید لینچ (زادۀ ۲۰ ژانویۀ ۱۹۴۶) کارگردان و نویسنده آمریکایی است.

گفتاوردها[ویرایش]

  • زندگی بسیار بسیار پیچیده است؛ پس باید گذاشت که فیلم‌ها هم باشند.
  • پوچی چیزی است که من بیش از هر چیز در زندگی دوست دارم و تقلای احمقانه چیزی خنده‌آور است. اگر مردی را ببینی که آنقدر خود را به دیوار بکوبد که به تکه خمیری خون‌آلود تبدیل شود، پس از مدتی تو را می‌خنداند؛ چون پوچ می‌شود.
  • هر بیننده چیز متفاوتی می‌بیند. سینما، عکاسی و نقاشی اینگونه‌اند.
  • سکس دروازه‌ای است به چیزی بسیار قدرتمند و اسرارآمیز اما فیلم‌ها معمولاً آن را به شکلی کاملاً بی‌حالت نشان می‌دهند.
  • متن فیلم به ایده نیاز دارد و در مورد من بسیاری اوقات متن نهایی حاصل تکه‌ایده‌هایی است که در زمان‌های مختلف به ذهنم رسیده‌اند.
  • من رویاهایم را زیاد به یاد نمی‌آورم و به ندرت ایده‌ای از رویاهای شبانه‌ام گرفته‌ام اما منطق رویایی و خیالبافی را دوست دارم و همینطور طرز توالی رویاها را.[۱]
  • سینما یک زبان است. می‌تواند حرف‌هایی بزند؛ چیزهایی بزرگ و انتزاعی و من عاشق اینم.
  • این گفته را خیلی دوست دارم: دنیا همان چیزی است که تو هستی و من فکر می‌کنم فیلم‌ها هم همان هستند که ما هستیم.
  • من توماس ادیسون را دوست ندارم؛ من طرفدار نیکولا تسلا هستم.
  • من چیزهای ناخوشایند بسیاری در مورد فیلادلفیا گفته‌ام و منظورم همه بوده‌‌اند.
  • منفی‌نگری دشمن خلاقیت است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ