خانگاه

از ویکی‌گفتاورد

خانگاه/خانقاه مکانی است که به طور ویژه برای گردآمدن صوفیان طراحی و ساخته می‌شود.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «خانقاهی که به خرجش نکند دخل وفا/صرفهٔ وقت در آن است که میخانه شود.»

منابع[ویرایش]

  1. هدایت، رضاقلی‌خان. «مجذوب تبریزی». نصرت‌الله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۱۶۵. شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.