حسن رشدیه
میرزا حسن تبریزی (۱۳ تیر ۱۲۳۰ تبریز - ۲۱ آذر ۱۳۲۳ قم) مشهور به رُشدیه از پیشقدمان نهضت فرهنگی ایران در سده قبل بود.
گفتاوردها
[ویرایش]- «اگر معلمی در سر کلاس و در هنگام آموزش فوت کند، شهید محسوب شده وهیچ افتخاری بالاتر از این نیست.»
- نقل از روزنامه اعتماد[۱]
- «مرا در محلی به خاک بسپارید که هر روز شاگردان مدارس از روی گورم بگذرند و از این بابت روحم شاد شود.»
- نقل از «پدر آموزش نوین ایران»[۲]
دربارهٔ او
[ویرایش]- «نخستین مدرسه ابتدایی به سبک جدید ۳۷ سال پس از تأسیس دارالفنون در ایران کارش را شروع کرد. ده سال پس از آن نیز نخستین دبیرستان در ایران متولد شد. میرزا حسن رشدیه، نقش پررنگی در این میان داشت. او را باید نخستین مؤلف کتاب‌های درسی مقطع ابتدایی در ایران دانست. از او ۲۷ کتاب چاپ شده موجود است؛ از جمله «بدایه التعلیم» که آن را برای نوآموزان سال اول ابتدایی در سه جلد نوشته‌است؛ جلد اول برای دو ماه اول، جلد دوم و سوم برای پنج ماه آخر. همچنین می‌توان به «نهایه التعلیم» که جلد اول آن درس فارسی و جلد دومش شامل مطالب علمی بود و «کفایه التعلیم» برای آموزش املای فارسی اشاره کرد. جالب است که رشدیه این کتاب‌ها را با هزینه خود چاپ می‌کرد و در اختیار دانش آموزان قرار می‌داد.»
- کمیل انتظاری، ۱۳۹۳[۳]
منابع
[ویرایش]
- ↑ نقل از «گزارش: اعتماد گزارش می‌دهد: عبور از نظام مکتبخانه‌ای و چالش‌های نظام مدرن آموزشی»، روزنامه اعتماد، شمارهٔ ۳۵۵۸، ۲ تیر ۱۳۹۵، صفحهٔ ۸.
- ↑ الهه باقری، «پدر آموزش نوین ایران: میرزا حسن رشدیه بنیانگذار نظام جدید تعلیم و تربیت بود»، روزنامه جام جم، شمارهٔ ۳۹۹۹، ۲۷ خرداد ۱۳۹۳، صفحهٔ ۱۱.
- ↑ کمیل انتظاری، «قصه دانایی و توانایی: انتشار کتاب‌های درسی در ایران پیشینه‌ای نزدیک به ۲ قرن دارد»، روزنامه جام جم، شمارهٔ ۴۱۰۴، ۳ آبان ۱۳۹۳، صفحهٔ ۱۰.
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |