پرش به محتوا

آندره مکین

از ویکی‌گفتاورد

آندره مکین (به فرانسوی: Andreï Makine) نویسنده فرانسوی روس‌تبار و برنده جایزه گنکور ۱۹۹۵ است.

گفتاوردها

[ویرایش]

موسیقی یک زندگی

[ویرایش]
  • «برخی لحظه‌ها هستند که آرزو می‌کنی ای کاش می‌توانستی زندگی را در آن‌ها متوقف کنی! مثل لحظهٔ شیرین اولین بوسه…»[۱]

وصیت‌نامه فرانسوی

[ویرایش]
  • «از همان بچه‌گی حدس می‌زدم که این تبسم شگفت‌انگیز می‌بایست برای هر زنی نمایانگر یک پیروزی کوچک و فوق‌العاده باشد.»[۲]
  • «وقتی او اراده می‌کرد، تمامی ساعتهای دنیا، سه صبح را نشان می‌داد. لااقل همه در آن زمان چنین اعتقادی داشتند.»
  • «معنای واقعی مرد بودن، مدام به زن فکر کردن است و مرد، جز خواب رفته‌ای که زن را ملکهٔ رویاهای خود می‌داند، چیز دیگری نیست.»
  • «زندگی قبلی اش کاملاً جلوی چشمش بود، انگار که همین دیروز بوده‌است.»
  • « «شارلوت فرانسویِ اصیل و همسرش روسی بود. جنگ شروع شد و هواپیماها به بمباران منطقهٔ زندگی و شهر آن‌ها پرداختند. سوار ترن صبح نشدند، چون ترسیدند. شب که داشتند از آن‌جا فرار می‌کردند، سر راه قطار له‌شده‌ای را دیدند! شارلوت فهمید همان ترن صبح است که نتوانستند سوارش شوند. شارلوت در آشفته‌حالی خود، به جای چمدان پُر از لباس و بیسکویت چمدان پر از کاغذهای قدیمی را با خود آورده بود…»

زنی که منتظر بود

[ویرایش]
  • «عشق گاهی همچون نسیم - آهسته و ملایم، لطیف و بی هیاهو - پا به زندگی ات گذاشته و نوازشت می‌کند! گاهی می‌آید چون تندباد … لرزه می‌اندازد بر زندگی ات و با همان سرعتی که آمده، می‌رود! ولی در مواقعی، چون طوفان، به یکباره سر می‌رسد، لرزه می‌اندازد و تمام دنیایت را ویران می‌کند! آنچه واضح است، هواشناسی این اتفاق ناشناخته هرگز از پیش تعیین شده نیست…»[۳]

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. آندره مکین، موسیقی یک زندگی، ترجمهٔ ساسان تبسمی، انتشارات مروارید، ۱۳۸۱.
  2. آندره مکین، وصیت‌نامه فرانسوی، ترجمهٔ ساسان تبسمی، انتشارات ثالث، ۱۳۹۵.
  3. آندره مکین، زنی که منتظر بود ترجمهٔ ساسان تبسمی، انتشارات مروارید ۱۳۸۴.