پرش به محتوا

پروین دولت‌آبادی

از ویکی‌گفتاورد

پروین دولت‌آبادی با تخلُّص پری (۱۹۲۴، اصفهان۱۵ آوریل ۲۰۰۸، تهران) مقام‌دار تربیتی و پرورشی کودکان و شاعر ایرانی بود.[۱]

گفتتاوردها

[ویرایش]
افسانهٔ من
آرام کی گیرد دل دیوانهٔ من؟      پندش مده بندش منه در خانهٔ من
سرگرم‌های و هوی خود می‌ماند امشب      این مایهٔ شور و شر و مستانهٔ من
در خلوت شب‌های خاموشی که دارم      جز غم نکوبد حلقه بر کاشانهٔ من
سرمی‌کشد چون شعله از جانم غم و درد      زان خندهٔ گرم تو در پیمانهٔ من
در ساغرِ اندوه من یاد تو جوشد      وای از تو وای از ساغر رندانهٔ من
خالی نمی‌ماند صدف از گوهر اینجا      با یاد تو این نازنین دردانهٔ من
ما را پری افسون غم‌ها می‌فریبد      پایان ندارد لاجرم افسانهٔ من[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۷۸۷. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.