پرتو اشراق
پرتو اشراق (۸ فوریه ۱۹۴۶ – ۵ دسامبر ۲۰۱۲) (۱۹ بهمن ۱۳۲۴ – ۱۵ آذر ۱۳۹۱) مترجم، نویسنده و فیلم‌ساز ایرانی بود. زادهٔ تهران و دانش‌آموختهٔ رشتهٔ سینما از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک؛ از سال ۱۹۷۰م/ ۱۳۴۹ش با ساخت فیلم‌های مستند به دنیای سینما وارد شد و همزمان با کارگردانی به کارهای گوناگونی مثل ترجمهٔ ادبی، پژوهش سینمایی، مقاله‌نویسی و نویسندگی پرداخت. فیلم‌های کوتاه بسیاری نیز ساخت.[۱] به سن ۶۶ سالگی بر اثر سکتهٔ قلبی در زادگاهش درگذشت.
گفتاوردها
[ویرایش]- بزرگ‌ترین شاخصه‌ای که در ترجمهٔ یک کتاب مطرح است، موضوع و متن آن است، البته نویسندهٔ کتاب هم مهم است اما نه به اندازهٔ محتوای کتاب. مهم‌ترین چیزی که یک نویسنده را بزرگ یا کوچک می‌کند، محتوای نوشته‌های اوست. ترجمهٔ درست مثل زاییدن است شاید هم مشکل‌تر، بنابراین باید انگیزه‌های بزرگ برای تن دادن به آن وجود داشته باشد که به عقیدهٔ من بزرگ‌ترین انگیزه محتواست.
- کاش جامعه به حدی برسد که ارزش کتاب را بداند، کتاب هنرمند را به جایی می‌رساند که باید باشد، هر کس در هر حرفه‌ای که فعالیت دارد بهترین راه پیشرفت و سعادتش کتاب خواندن است.
- ۱۹ آوریل ۲۰۰۳/ ۳۰ فروردین ۱۳۸۲، مصاحبه با روزنامهٔ «همشهری»[۲]
- ارتباط فلسفه و نوشتن یک ارتباط لابد است که باید حتماً باشد.
- اگر در اثری فلسفه نباشد، آن اثر بی آب و رنگ خواهد بود. اصولاً فلسفه به زندگی نگاه دارد و نویسنده نیز به زندگی نگاه می‌کند.
- ۱۳ آوریل ۲۰۰۴/ ۲۵ فروردین ۱۳۸۳، گفتگو با «ایسنا»[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۳۷. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ نیشابوری، یاسر. «وقتی رؤیاها پایان می‌یابد». همشهری (تهرا)، ش. ۳۰۲۷ (۱۳۸۲): هنر.
- ↑ «پرتو اشراق: اگر فلسفه به‌طور مستقیم به داستان وارد شود، چه فرقی بین قصه و مقاله فلسفی خواهد بود؟». ایسنا، ۲۵ فروردین ۱۳۸۳.
