ویرجینیا وولف

از ویکی‌گفتاورد
قرن‌ها است که زنان به مثابه آیینهٔ درشت‌نمای، این امکان را برای مردان فراهم آورده‌اند تا خود را دوبرابر بزرگتر از آنچه هستند، ببینند. - ویرجینیا وولف

ویرجینیا وولف (۲۵ ژانویه ۱۸۸۲–۲۸ مارس ۱۹۴۱) نویسندهٔ انگلیسی.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «بی حضور تو رنگ‌های زندگی محو می‌شوند، بسان آبی که از اسفنجی فشرده شده برزمین می‌ریزد؛ و من هنوز وجود دارم، خشک و خاک‌آلود.»
    • نامه به خواهرش: وانسا بل
  • «خنده‌اش جذاب ودل‌فریب بود، مثل خنده یک کودک. هرگاه چیزی او را مشعوف می‌کرد، قهقهه می‌زد.»
    • بین دو پرده نمایش
  • «در واقع به عنوان یک زن، میهنی برای خود نمی‌شناسم. اصلأ نمی‌خواهم به عنوان یک زن وطن داشته باشم. به عنوان زن، تمام دنیا میهن من است.»
    • سه شیلینگ
  • «سگ جدید «اتل» مُرد. واقعیت این است که هیچ سگی تاب تحمل زندگی پرمشقت با اتل را ندارد.»
    • نامه به ویتا زاکویل-وست
  • «قرن‌ها است که زنان به مثابه آیینهٔ درشت‌نمای، این امکان را برای مردان فراهم آورده‌اند تا خود را دوبرابر بزرگتر از آنچه هستند، ببینند.»
    • اتاقی برای خود
  • «گاهی می‌اندیشم که این گنبد خضرا بی‌وقفه و خستگی ناپذیر از کتاب‌خواندن جان گرفته‌است.»
    • نامه به اتل اسمیث
  • «یک زن اگر می‌خواهد داستان‌پردازی کند باید هم پول داشته باشد و هم اتاقی از آن خود.»
    • اتاقی برای خود
  • وقتی خودمان را نمی‌شناسیم چطور می‌توانیم دیگران را بشناسیم…
    • «سال ها»

منسوب[ویرایش]

  • «پوشیدن شلوار در نظرم کاملأ غیرممکن جلوه می‌کند.»
  • «در اکثر موارد در طول تاریخ، ناشناس نام مستعار یک زن بوده‌است.»
  • «کلمات وحشی‌اند، آزاد و بی مسئولیت و مهارنشدنی. آری، می‌توان در بندشان کرد، می‌توان تحت حروف الفبا به صف کشیدشان و به فرهنگ‌نامه‌ها تسلیم‌شان کرد. اما دیگر زنده نیستند.»
  • «نویسندگی یعنی نومیدی مطلق.»

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • ویرجینیا وولف. خانم دالاوی. انتشارات نگاه، ۱۳۸۶.

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ
ویرجینیا وولف
موجود است.