عبدالحسین مونس شیرازی

میرزا عبدالحسین بن علی نعمت‌اللهی شیرازی با تخلُّص مونس، لقب مونس علی‌شاه، لقب پدری ذو الرّیاستین (۹ مه ۱۸۷۳، شیراز - ۱۴ ژوئن ۱۹۵۳، تهران) صوفی، قطب نعمت‌اللهی، شاعر عرفانی، مؤلف و روزنامه‌نگار ایرانی بود.

گفتاوردها

آهسته

عیان شد روی آن ماه از نقاب، آهسته آهسته		ز ابری شد هویدا آفتاب، آهسته آهسته
چو خوی، بر عارضش دیدم، خرد گفتا عجایب بین		که گردیده قرین، آتش به آب، آهسته آهسته
کباب دل نمود از آتش رویش، که گویی شد		به هفتم چرخ، دود آن کباب، آهسته آهسته
به تیز غمزه، کرد صید اول، پس به گیسویش		فکند او گردن جان را طناب، آهسته آهسته
ز ابر زلف و خط سبز و دود آه مظلومان		شد آخر منکسف آن آفتاب، آهسته آهسته
هجوم آورده از پیری به من نسیان و بیماری		ببرد از دل، دگر یاد شباب، آهسته آهسته
ز مونس شد روان، تا راند محمل مونس دیرین		بران ساربان، بهر تواب، آهسته آهسته