منوچهر مظفریان

منوچهر مظفریان (۲۴ ژوئن ۱۹۳۲، کازرون - ۶ دسامبر ۲۰۰۶، شیراز) شاعر، آموزگار، استاد دانشگاه، مقاله‌نویس، پژوهشگر ادبی و مؤلف ایرانی بود.

گفتاوردها

پیشکش

دوزخ که شرار قلب بدخواهان است		رضوان که نعیم رحمت یزدان است
بر دشمن و دوست پیشکش باد که عشق		بالاتر از این عوالم دونان است

نقد دل

اول سخن حدیث دل، سوختن است		لب از غم او به غیر او، دوختن است
این ناسره نقد دل سودایی خویش		بازار هنر بردن و بفروختن است

چشمهٔ درد

از خویشتن خویش، تهی باید بود		پاکیزه چون ماه خرگهی باید بود
از چشمهٔ درد، خون دل باید خورد		بر درگهِ قرب جان، رهی باید بود

نماز

تن خوشبو کن به عطر گلریز نماز		جان آینه، با نور دل آویز نماز
پیوند تو استوار سازد با دوست		شب خیزی و نغمهٔ شب آویز نماز

چه کنم؟

سرگشتهٔ سرنوشت خویشم، چه کنم؟		آشفتهٔ خاطر پریشم، چه کنم؟
بار غم دوری‌ات، کشیدم امروز		فردا رانی اگر ز پیشم، چه کنم؟