هادی سبزواری

مُلّا هادی بن مهدی سبزواری با تخلُّص اسرار و لقب‌های:شرفُ المُلک، حجّةُ الحق، شیخ الرئیس (۱۷۹۷، سبزوار - ۲۳ فوریه ۱۸۷۳، سبزوار) فقیه شیعه، فیلسوف، عارف، مدرس حوزوی، کشاورز، مؤلفِ رساله-حاشیه‌نویس، شاعر و منظومه‌سرای ایرانی بود.

گفتاوردها

درس غم و عشق

آنچه در مدرسه، عمری است که اندوختی		به یکی عشوهٔ ساقی، همه بفروختی
در دبستان ازل، روز نخست، از استاد		به جز از درس غم و عشق، نیاموختی
نقشت ای سرو قباپوش، نشستی بر دل		دیدهٔ دل به دو کَون از همه گل دوختی
مستی و باده‌کشی‌ها که شدی پیشهٔ ما		شیوه‌هایی است که از چشم تو آموختیمی
آخر ای ابر گهربار! روا کی باشد		عالمی کام روا از تو و من سوختمی
تیره شد روز من اسرار چو شام دیجور		گرچه صد مشلعه هر دم ز دل افروختی