پرش به محتوا

محمد حجازی

از ویکی‌گفتاورد

محمد حجازی رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، مترجم و سیاستمدار ایرانی

بدون منبع

[ویرایش]
  • «امید سرابی است که اگر ناپدید شود، همه از تشنگی خواهیم سوخت.»
  • «چرا انتظار داریم دیگران به نفع ما رفتار کنند؟ مگر ما همیشه به نفع خود عمل می‌کنیم؟!.»
  • «جهان هر کس به اندازهٔ وسعت فکر اوست.»
  • «با کسی ازدواج کنید که اگر مرد می‌بود بهترین دوست شما محسوب می‌گردید.»
  • «اگر کسی در انتخاب همسرش دقت نکند، دو نفر را بدبخت کرده است. .»
  • «از هر ابلهی می‌توان چیزی آموخت..»
  • «پرورش بسته به استعداد شاگرد و استادی پرورنده دارد.»
  • «انسان همیشه محتاج قوی تر از خود می‌باشد که اورا هدایت و رهبری کند..»
  • «آن اندازه که ما خود را فریب می‌دهیم و گمراه می‌کنیم هیچ دشمنی نمی‌تواند»
  • «آنکس که نمی‌تواند با خودش دوست و همصحبت باشد در این دنیا غریب است»
  • «آزادی رفتار برای کسی است که تنها در بیابانی زندگی کند.»
  • «وحشت تنهایی وقتی است که کسی را دوست نداشته باشیم.»
  • «هر جا دو نفر باشند یکی حاکم است و دیگری محکوم»
  • «خوش به حال نادرستی که در اولین نیرنگ به دام بیوفتد»
  • «جمعیت شبیه به سیل است جرعه‌هایی گوارا و جانبخش وقتی یه هم جمع شدند خرابی‌ها و دیوانگی‌هائی می‌کنند.»
  • «ویرانه، شعری است خراب، که وزن و قافیه آن را بیننده باید به ذوق خود بسازد.»
  • «عاقل هر روز برای خود وسیله تفریحی می‌سازد.»
  • «در میان سازندگان اجتماع، مسئولیت نویسنده از همه بیشتر است.»
  • «لیاقت در کار بد، عین بی‌لیاقتی است.»
  • «یا سخنی داشته باش دلپذیر یا دلی داشته باش سخن‌پذیر.»
  • «در صورت، سیرت وزندگانی هرکس عکس اندیشه او نمایان است.»
  • «دلبری آسان است اما دلداری کار هرکس نیست.»
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ