محمدمهدی مظلوم‌زاده

از ویکی‌گفتاورد

محمدمهدی مظلوم‌زاده با تخلُّص مظلوم (۲۲ مارس ۱۹۴۸، کازرون - ۲۴ مارس ۲۰۰۵، کازرون) شاعر و مؤلف ایرانی؛ همکار ابوالقاسم انجوی شیرازی در رادیو و پژوهشگر فرهنگ عامیانه بود.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

شمیم نرگس‌زار
پیکرت، شاهکار زیبایی‌ست      چهره‌ات، ماهتاب دنیایی‌ست
دیدگات تو، اختران شب      چین زلف تو، موج دریایی‌ست
بوی تو چون شمیم نرگس زار      روی تو، بوته‌های صحرایی‌ست
گونه‌هایت، گل انار سرخ      لب تو، چشمهٔ گوارایی‌ست
تن تو، باغی از بلور و شعر      عشق تو گرم و پاک و رؤیایی‌ست
با تو باشد خزان من چو بهار      بی‌تو، کارم همیشه شیدایی‌ست[۱]
بهار عشق!
در فصل گل و بهار زیبا      رقص شجر است و شوق گل‌ها
جاری‌ست ز چشمه‌سار شادی      انهار طرب، به دشت و صحرا
از رنگ نشان سبز بُستان      خُرّم شده صحنه‌های رؤیا
لب باز نموده گل به خنده      چون نرگس و یاس و نسترن‌ها
بر شیفتگان خود، ستاره      چشمک زند او بدون پروا
پیروز، سپاهیان یوسف      در عشق و نبرد با زلیخا!
تا هست بهارِ عشق، مظلوم!      باع و چمنش بُوَد فریبا[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوازدهم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۹۳. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.