محمدعلی بهمنی

محمدعلی بهمنی (۲۷ فروردین ۱۳۲۱ – ۹ شهریور ۱۴۰۳) (۱۶ آوریل ۱۹۴۲، دزفول-۳۰ آگوست ۲۰۲۴، تهران)، شاعر ایرانی است.

گفتاوردها

• «پدرم کار کردنم را می‌پسندید و مادرم درس خواندم را، با اینکه امروز [۱۳۷۳ش] در شهر بندرعباس چاپخانهٔ کوچکی دارم، اما خصایص و روحیات کارگری خود را همچنان حفظ کرده‌ام… از خستگی کار در چنین محیطی لذت می‌برم، الفبای زندگی و حروف را هم در این کلاس آموخته‌ام.»
• «نه از خودم فرار کرده‌ام / نه از شما / به جستجوی کسی رفته‌ام که / مثل هیچ‌کس نیست / نگران نباشید / یا با او / بازمی‌گردم / یا او / بازم / می‌گرداند / تا مثل شما زندگی کنم.»
• «باران زنی ست که ابر خانه می باردش.»
• «چیزی گم است در من از آرزو فراتر.»
• «شبانه های مرا می شود سحر باشی؟»
• «و چه بی ذوق جهانی که مرا با تو ندید.»
• «گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی نیست.»
• «دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش»
• «به هر کجا که تو باشی هوای من آنجاست.»
• «از حال من مپرس که بسیار خسته ام.»
• «پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست.»