محمدصادق حسینی فراهانی با تخلُّص امیری، لقب‌گرفته به ادیب الممالک از سوی ناصرالدین قاجار (۳ اوت ۱۸۶۰، گازران، فراهان - ۲۱ فوریه ۱۹۱۷، تهران) روزنامه‌نگار، شاعر و ادیب قاجاری ایرانی بود.[۱]
ناله‌های تلخ
| بیچاره آدمی که گرفتار عقل شد | |
خوش آن کسی که خر آمد الاغ رفت |
| ای باغبان منال ز رنج دی و خزان | |
بنشین به جای فاتحه برخوان که باغ رفت |
| ای پاسبان بخسب که در غارت سرای | |
دزد دغل به خانهٔ تو با چراغ رفت |
| ای دهخدا عراق و ری و طوس هم نماند | |
چون بانه رفت و سقّز و ساوجبلاغ رفا |
| یاران حذر کنید که در بوستان عدل | |
امروز جوقه جوقه بوم و زاغ رفت |
رباعی
| ما دستخوش ستمگرانیم هنوز | |
وز بادهٔ عُجب سرگرانیم هنوز |
| کسی دست توان به کار خود زد که ز جهل | |
بازیچهٔ دست دیگرانیم هنوز |
