محمدرضا بهشتی
ظاهر
سید محمدرضا بهشتی (۱۹۵۸، قم) دکترای فلسفه، مقامدار فرهنگی-آموزشی و دانشگاهی ایرانی؛ فرزند محمد بهشتی است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «این چه میل و شهوت و هوس افشاگری است که در لوای خدمت به جامعه از سوی عدهای اتفاق میافتد؟ اتهامزنی و برچسبزدن در یک جامعه مایه فتور و اضمحلال است.»
- «جامعه ما میخواهد خود را با ارزشهایی که دارد، به افرادش متصل و همبسته نگه دارد، پس این مفصلبندی اجتماعی از سوی هر کس یا چیزی که بخواهد نفی شود، غلط است. از هر نردبانی نمیتوان به هر پشتبامی رسید.»
- «پردهدری و ولنگاری اگر در جامعهای رشد کرد و پا گرفت و مقبول واقع شد، هیچگاه روی سعادت را نخواهد دید، چه جامعهای مذهبی باشد، چه نباشد.»
- «میشود کسی مؤمن باشد و بدخواه دیگران باشد؟ میشود که کسی با هر نیتی به دنبال جاانداختن موضوعی در جامعه باشد اما بخواهد به هر قیمتی و با چرخاندن زبان به هر کلامی به خودمان اجازه بدهیم بیانش کنیم، دیگر جامعهمان را جامعه دینی نمیتوان دانست.»
- «خداوند نماز را قرار داد که ما را از کبر دور کند. حال جالب نیست که گاهی این نمازخواندن برای برخی عاملی برای فخرفروشی میشود؟»
- «۱۵ ژوئن ۲۰۱۷/ ۲۵ خرداد ۱۳۹۶» [۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ «اتهامزنی در یک جامعه مایه اضمحلال آن است». روزنامهٔ شرق. ۲۵ خرداد ۱۳۹۶.