لوران گونل
لوران گونل (به فرانسوی: Laurent Gounelle) (زادهٔ ۱۰ اوت ۱۹۶۱) نویسنده فرانسوی است.
گفتاوردها
[ویرایش]روزی که زندگی کردن را آموختم
[ویرایش]- «درد و رنج را باید در نطفه خفه کرد.»[۱]
- «وقتی توی دنیایی خودخواه و خشن زندگی می‌کنیم که باید دائماً باهاش بجنگیم مشکل میشه به آرامش درونی رسید.»
- «وقتی خودمون رو درست نشناسیم می ذاریم که تصورات و افکار باطل زندگیمون رو اداره کنه»
- «ببین تو هیچوقت خوشبختی رو خارج از خودت پیدا نمی‌کنی میتونی تا آخر عمرت دنبال خیلی چیزا بگردی اما اگه اونارو تو جاهای نادرست جستجو کنی هیچی عایدت نمیشه مثل این میمونه که توی آمریکا دنبال قبر نفر تی تی بگردی»
- لازمه این که آدم خوب زندگی کنه اینه که به ندایی که از عمق وجودش میاد گوش بده و پیامهای درگوشی روحش رو بشنوه؛ ولی روح ما مثل فرشته ای میمونه که صداش اونقدر ملایم و اونقدر ضعیفه که آدم باید حسابی گوشش رو ببره نزدیک.
- حالا تو چطور میخوای توی این هیاهوی پی در پی اون رو دریافت کنی؟
- چه طور می خوای متوجه بشی وقتی حواست مدام به هزارویک چیزیه که از خارج برات میان؟ بذار حدس بزنم منظورت تلویزیون اینترنت شبکه‌های اجتماعی بازی‌های کامپیوتری موج ایمیل‌ها و پیامهای متعدده؟
- نه منظور من چیز خاصی نیست همه اینها خیلی هم مفیدند به شرط اینکه ادم زرنگ باشه و به دام نیفته میدونی آدم چرا بهشون وابسته میشه …
- طبیعت چیزی که جامعه مصادره کرده رو به ما برمیگردونه
- چی رو؟
- کمال رو
- ممکنه واضح تر بگی؟
- ما موجودات کاملی هستیم و طبیعت یادمون می ده که این رو عمیقاً حس کنیم در حالی که جامعه باعث فقدانش میشه جامعه میدونه چه جوری این حس رو در ما ایجاد کنه که برای خوشبخت بودن یه چیزی کم داری.
- راضی بودن از چیزی که داریم و چیزی که هستیم را برامون قدغن میکنه.
- دائم ما رو وادار میکنه که باور کنیم ناقصیم
منابع
[ویرایش]
- ↑ لوران گونل، روزی که زندگی کردن را آموختم، ترجمهٔ داود نوابی، انتشارات نون، ۱۳۹۶.