قطران تبریزی

قطران تبریزی، حکیم ابومنصور قطران عضدی تبریزی، از مشاهیر شاعران ایران در قرن پنجم هجری در دوره سلجوقی است. قطران به سال (۴۶۵ هجری قمری درگذشت.

دارای منبع

دیوان

• «آن شاعری کند به جهان نقض شعر من|کان شعر و وزن شعر بنشناسد از شعیر»
• «اگر بگذشت از جیحون گروه ترکمانان را//ملک محمود کورا بود کان زابل در سنجر..//..زمانی تازش ایشان به شروان اندرون بودی//زمانی تازش ایشان به آذربایگان اندر..//..نبود از تازش ایشان کسی برچیز خود ایمن//نبود از خدعه ایشان کسی بر مال خود سرور»
• «از فلک خیزد بدی در طبع او ناید بدی// از قران آید خطا از لفظ او ناید خطا»
• «ای خداوندی که گر روی تو اعمی بنگرد// از فروغ روی تو بیناتر از زرقا شود»
• «گر نبودی فتنه ترکان به عالم در پدید//بستدی گیتی همه چون خسروان باستان»
• «گر مرا در شعرگویان جهان رشک آمدی// من در شعر دری بر شاعران نگشادمی»
• «یافت زین دریا دگر بار ابر گوهربار بار// باغ و بستان یافت دیگر زابر گوهربار بار// هرکجا گل زار بود اندر جهان گلزار شد// مرغ شبگیران سرایان برگل گلزار زار»

دربارهٔ قطران

• «قطران در تبریز دیوان منجیک و دقیقی را پیش من آورد و خواند، مشکلات آنها را حل کرد و اشعار خود بر من خواند که اشعار خوب داشت ولی فارسی را درست نمی‌دانست.»
  • ناصرخسرو قبادیانی، سفرنامه