عمادالدین رجبلو

از ویکی‌گفتاورد

عمادالدین رجبلو (زاده ۱۱ خرداد ۱۳۷۴،گرگان) بازیگر، طراح، نمایش‌نامه‌نویس،فیلمنامه‌نویس و کارگردان تئاتر و سینما ایرانی است.[۱]

تضمین سلامت روح مخاطبان به عهده عوامل اجرایی اثر است.[۲]

گفتاورد[ویرایش]

  • «اگر اجرای نمایش را برای مخاطبان یک سفر تلقی کنیم،نویسنده و کارگردان در این سفر حکم خلبان پرواز را دارند که باید مسافران«مخاطبان»خود را سالم به مقصد برسانند.تضمین سلامت روح مخاطبان به عهده عوامل اجرایی یک اثر می‌باشد.معمولاً زمان نگارش نمایش‌نامه ، مدت زیادی را صرف پیدایش سوژه و پرداخت آن میکنم،به همین دلیل،جان نمایش‌نامه و محتوای اثری که قرار است مخاطب با آن مواجه شود برایم اهمیت زیادی دارد.»[۳]
  • «حرف هنرمند در اثری که خلق می کند است ، نه کلامش.»[۴]
  • «بی شک ممیزی به نمایش ضربه خواهد زد، این شب ها ، پس از اجرای نمایش ، خستگی در تنم می‌ماند ، چرا که تیغ سانسور اساسا نمایش را از بیخ و بن ویران کرده است، وقتی اندیشه‌ی اثر یک هنرمند تغییر کند ،میتوان گفت دیگر اثر او نیست چرا که نتیجه دیگری در مواجهه مخاطب با آن حاصل خواهد شد و ممکن است خلاف تفکر پیشین را منتقل کند و حتی تاثیرات منفی و مخربی هم بجا بگذارد…وقتی گروه درگیر توقیف و ممیزی می‌شود پروسه‌ی تمرینات را از دست می دهد و صرفا درگیر این موضوع خواهند شد که چطور نمایش را نجات دهند تا فقط آن را به اجرا برسانند بلکه تلاش هایشان بی نتیجه نماند.این درگیری‌ها گروه را از متمرکز شدن بر روی تمرین و بالا بردن کیفیت نمایش فاصله می اندازد و در نتیجه از کیفیت اثر هم می‌کاهد.هیچگاه درپوش گذاشتن بر معظلات اجتماعی چاره ساز نبوده و مشکل را حل نخواهد کرد زیرا آسیب های اجتماعی تا شناسایی و سپس مطرح نشوند ، به هیچ عنوان خودجوش راه‌حلی برای آن‌ها متولد نمیشود تا از وقوع یک بحران جلوگیری کند…»[۵]

‌ دربارهٔ او[ویرایش]

  • پس از مدتها تماشای نمایش‌های انتزاعی و پیچیده در چند لایه و لفاف،نمایشی ساده و سرراست و در عین حال هنرمندانه دیدم "نمایش متساوی الساقین"که اگر کسی بپرسد نمایش درباره چه بود،راحت میتوانم جوابش را بدهم.موضوع نمایش،مثل بسیاری از آثار اجتماعی و سرراست دهه اخیر درباره‌ جامعه معاصر - در سینما و تئاتر - تلخ است اما این یکی،برق از کله تان می‌پراند.الگوی داستان‌ها و داستان‌پردازی های اصغر فرهادی که در سینما دوستداران بسیار دارد،در این نمایش نیز با مهارت و ظرافت به کار گرفته شده؛ با یک پایان باز مناسب،که فاجعه بازآفرینی شده را عمق و گسترش می‌دهد.
  • بی اغراق اگر عمادالدین رجبلو همین روال واقع بینانه و درک درست نسبت به رویدادها را در نوشتن مد نظر قرار دهد، و از مطالعه و اندیشه ورزی غفلت نکند تبدیل به پدیده ای بی بدیل به عنوان یک نمایشنامه نویس تمام قد خواهد شد که این نکته را در قلمش می توان ردیابی کرد. او واقعیت ها را تا عمق می کاود و شناخت درستی از انسان ها و روابط شان را در صحنه آشکار می کند و اینها عمده دلایلی است که از رجبلو می تواند یک نمایشنامه نویس ماندگار بسازد. هر چند نویسنده شدن امر بسیار نادری است و اما تلاش و تمرکز بر نوشتن همیشه چاره ساز بوده است و اینکه استقلال قلمش را از دست ندهد و به رهایی ذهنی در زمان خلق و آفرینش ادبی متمرکز باشد. همچنین رجبلو نشان داد که علاوه بر نمایشنامه نویسی از وسعت دیدی نسبت به ارائه حرکت و میزانسن برخوردار است و می تواند در القای فضاهای واقعی به نتایج باورپذیرانه ای نزدیک شود. این یعنی رجبلو بالفطره یک کارگردان است و باید زمانی داشته باشد که با ایجاد یک گروه نتایج بالنده تری را در صحنه القا نماید.
  • طراحی‌صحنه و لباس در تئاتر او"متساوی الساقین" نگاه ما را به امر واقعی و راستین نزدیک‌تر می‌کند،بنابراین وجود بخاری و نیمکت‌های چند‌نفره و در و دیوار زخم خورده از زمان و هجوم هیجانات نوجوانی ریزترین و بارزترین نکاتی است که ما را بیشتر متوجهٔ نشانگان جزیی این دورهٔ سنی خواهد کرد.لباس هم به اقتضای اقتصاد خانواده زیباتر و شکیل‌تر خواهد شد و البته ولنگاری شدید نیز معطوف به بد سرپرست بودن آن بچه‌ها خواهد بود.چیدمان دقیق و درستی از نکات ریز و بارز طراحی صحنه و لباس و پرداختن به جزئیات درجه و عیار کارگردانی عمادالدین رجبلو را بالاتر می‌برد.
  • رئالیسمی که عمادالدین رجبلو روی صحنه می‌آورد تلاش میکند به جزئیات توجه کند و شخصیت هایش را در موقعیت وادار به واکنش کند و خالی از دیدگاه طبقاتی نیست.حتی به خوبی تفاوت ها نشان داده می‌شود.قهرمان این نمایش یک فرد نیست بلکه جمعی از دختران هستند…رجبلو در ارائه رئالیسم خود موفقیت های جالبی کسب کرده و کارش انضمامی و انتقادی است.او حتی دست به «هستی‌شناسی اکنون» هم زده است.
    • سید حسین رسولی[۹]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ