علیرضا فولادی
ظاهر
علیرضا فولادی (۱۹۶۶، قم) استاد دانشگاه، شاعر و روزنامهنگار ایرانی است.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]من کیستم؟ تبلور آوازی از سکوت | یا بر زبان ثانیهها، رازی از سکوت | |
آیینهام، که ریخته آینهساز عشق | در برق برق پیکرهام، نازی از سکوت | |
نور اتاق سادگی پینه بستهام | سر میزند ز پنجرهٔ بازی از سکوت | |
من نیستم، دمی که «تویی» هست نیستم | حتی صدای مبهم و ناسازی از سکوت | |
در پیشت ای صدای صداها، برابر است | بود و نبود قافیهپردازی از سکوت[۱] |
بس که با گریه زیستم بیتو | چشم خود را گریستم بیتو | |
زندگی باورم نخواهد کرد | بس که با مرگ، زیستم بیتو | |
شانهام بوی بال میگیرد | گاهگاهی که نیستم بیتو | |
ای تمام من! ای تمام من! | کیستم بیتو؟ کیستم بیتو؟ | |
یاد تو دستگیر من شده است | تا سراپا بایستم بیتو[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. یازدهم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۲۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.