علیرضا فولادی

از ویکی‌گفتاورد

علیرضا فولادی (۱۹۶۶، قم) استاد دانشگاه، شاعر و روزنامه‌نگار ایرانی است.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

صدای صداها
من کیستم؟ تبلور آوازی از سکوت      یا بر زبان ثانیه‌ها، رازی از سکوت
آیینه‌ام، که ریخته آینه‌ساز عشق      در برق برق پیکره‌ام، نازی از سکوت
نور اتاق سادگی پینه بسته‌ام      سر می‌زند ز پنجرهٔ بازی از سکوت
من نیستم، دمی که «تویی» هست نیستم      حتی صدای مبهم و ناسازی از سکوت
در پیشت ای صدای صداها، برابر است      بود و نبود قافیه‌پردازی از سکوت[۱]
بی‌تو!
بس که با گریه زیستم بی‌تو      چشم خود را گریستم بی‌تو
زندگی باورم نخواهد کرد      بس که با مرگ، زیستم بی‌تو
شانه‌ام بوی بال می‌گیرد      گاهگاهی که نیستم بی‌تو
ای تمام من! ای تمام من!      کیستم بی‌تو؟ کیستم بی‌تو؟
یاد تو دستگیر من شده است      تا سراپا بایستم بی‌تو[۱]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. یازدهم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۲۸. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.