پرش به محتوا

علیرضا زرین‌دست

از ویکی‌گفتاورد

علیرضا زرّین‌دست (۱۵ مارس ۱۹۴۶) (۲۴ اسفند ۱۳۲۴) فیلمبردار ایرانی است. زادهٔ تبریز، برادر محمد زرین‌دست، دانش‌آموختهٔ دو دورهٔ رشتهٔ فیلمبرداری در لوس آنجلس، آمریکا؛ در سال ۱۹۶۹م/ ۱۳۴۸ش به فیلمبرداری سینما درآمد و در ۱۹۷۵م/ ۱۳۵۴ش به تلویزیون.[۱]

من از همه فیلمسازانی که با آنها کار کردم چیزهای زیادی آموختم، حتی کسانی که از فیلم و سریال چیزی نمی‌دانستند.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • تکنولوژی دیجیتال کار را به حدّی ساده کرده که دیگر وضعیت مانند دوران قدیم که با دوربین‌های ۳۵ و نگاتیوی کار می‌شد و آموزش و مطالعه جدّی دستورالعمل‌های متعدد را می‌طلبیدند، نیست. در نتیجه برای دوربین‌های دیجیتال نیازی به داشتن شناخت گسترده از فنون و تکنیک‌ها و آموختگی خاص وجود ندارد. دوربین دیجیتال کار فیلمبرداری را ساده کرده و می‌بینید که حتی افرادی بدون کمترین تخصص هم می‌توانند فیلمبرداری کنند بدون این‌که اصلاً فیلمبرداری را آموخته باشند.
    • ۲ اکتبر ۲۰۱۴/ ۱۹ مهر ۱۳۹۳، مصاحبه با «ایبنا»[۲]
  • من از همه فیلمسازانی که با آنها کار کردم چیزهای زیادی آموختم، حتی کسانی که از فیلم و سریال چیزی نمی‌دانستند.
  • من شب نمایش فیلم «ساز دهانی» [۱۳۵۲] موفقیت را آزمایش کردم. در آن لحظه، سازندگان فیلم مرا برگرداندند و من مرد جوانی لاغر را دیدم که اعضای بدن را شکافته و به سمت من می‌آید. او مرا در آغوش گرفت و به من تبریک گفت و بعد فهمیدم ناصر تقوایی است.
  • آرزوی من برای جوانان در سینمای ایران این است که بدانند چگونه می‌توانند موفقیت را به نمایش بگذارند تا استعداد و خلاقیت خود را به نمایش بگذارند، و همچنین من می‌خواهم که آنها از خرد برخوردار باشند
    • ۱۴ مارس ۲۰۲۱/ ۲۴ اسفند ۱۳۹۹، مصاحبه با «مجلهٔ روز»[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۱۸. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «زرین دست: کتاب‌های منتشر شده در ایران را دنبال نمی‌کنم/ تکنولوژی دیجیتال نیاز به مطالعات فنی را کم کرده‌است». ایبنا، ۱۹ مهر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۲. 
  3. «حرف‌های زرین‌دست از موفقیت با «ساز دهنی» و آرزویش برای نسل جوان + فیلم». مجلهٔ روز، ۲۴ اسفند ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۲. 

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ