عروسکگردانی
ظاهر
عروسکگردانی/ نمایش عروسکی شکلی از تئاتر یا نمایش است که کارکرد عروسکها و اشیای بیجان را در برمیگیرد که عموماً با یک نماد انسان یا حیوان صحبت دارد که عروسک از جانب آدمی عروسکگردان/عروسکباز، پویانمایی یا بازیگری میشود؛ آنان از حرکات دستها و بازوها برای کنترل وسایلی مانند میله یا نخ برای حرکت دادن بدن، سر، اندامها و در برخی موارد دهان و چشم عروسک استفاده میکنند. گاهی با صدای شخصیت عروسک صحبت میکند، در حالی که گاهی با یک موسیقی متن ضبطشده اجرا میکند.
گفتاوردها
[ویرایش]- بیشترین تکنیکی که من با آن کار کردهام، بونراکو است که ویژگی خاص آن حضور خود من در کنار عروسکم بر روی صحنه است، در واقع چون بازیگری مقولهٔ شیرین و جذابی برای من است، دوست دارم همیشه در کنار عروسکم، خودم نیز روی صحنه حضور داشته باشم.
- در اکثر فیلمهای عروسکی، من در کنار عروسکها نقش داشتهام؛ یعنی با آنها مثل یک موجود زنده برخورد کردهام و به تبع، این کار برای من خیلی آسان است، چون جانبخشی یک عروسک در من تثبیت شدهاست و باور کردهام که آن عروسک وجود حقیقی دارد. پس وقتی در مقابل آن کار میکنم واقعاً فکر میکنم که او هم یک بازیگر زنده است و حتی گاهی اوقات ارتباط بیشتر و بهتری با آنها برقرار میکنم.
- فاطمه معتمدآریا، ۲۳ آوریل ۲۰۰۴/ ۴ اردیبهشت ۱۳۸۳؛ با ایسنا به مناسبت روز جهانی تئاتر عروسکی[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ «همزمان با روز جهانی تئاتر عروسکی؛ تاریخ شفاهی از زبان فاطمه معتمد آریا/2/». ایسنا. ۴ اردیبهشت ۱۳۸۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۰ ژوئن ۲۰۲۲.