شیدا قره‌چه‌داغی
شیدا قره‌چه‌داغی (۱۹۴۱) (۱۳۲۰ش) آهنگساز و آموزگار موسیقی ایرانی-کانادایی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ آکادمی موسیقی وین، اتریش؛ در ۱۹۷۰م/ ۱۳۴۹ش به میهنش بازگشت و در مدرسهٔ عالی موسیقی تهران به تدریس گماشته شد. به موسیقی فیلم و پویانمایی نیز روی آورد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ش و ممنوعیت موسیقی، ابتدا به آلمان رفت و حرفهٔ خود را در شهر فرایبورگ ادامه داد سپس در سال ۱۹۸۶م/ ۱۳۶۵ش به مونترال، کانادا، مهاجرت کرد.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- موسیقی هنر خالص است. انتزاعی‌ترین هنرهاست. موسیقی هنر تخیل است. از این نظر ناب‌ترین هنرهاست و قدرت بیان گسترده‌ای به وسعت تخیل انسان دارد. کاری که با ادبیات یا با تئاتر یا حتی شعر نمی‌توان کرد. برای اینکه در این هنرها کلام به کار گرفته می‌شود.
- هنر موسیقی وجود انسان را پالایش می‌کند. با پرداختن به آنچه به عنوان نوازنده و چه شنونده، موسیقی سبب تلطیف روح انسان می‌شود. هنرهای دیگر می‌توانند به درجاتی به انتزاع و تجرد نزدیک شوند اما هیچ‌کدام به زلالی و خلوص موسیقی نیستند. به لحاظ تأثیرات اجتماعی هنر می‌توان از اثرات زیادی سخن گفت اما هر چقدر که افراد بیشتری در جامعه به موسیقی بپردازند و به آن نزدیک باشند، آن جامعه، جامعه انسانی‌تری می‌شود.
- ۲۲ نوامبر ۲۰۱۶/ ۲ آذر ۱۳۹۵، مصاحبه با «کیهان لندن»[۲]
- در ایران شوقی وجود ندارد، به همین علت ما از ایران بیرون آمدیم. وقتی موسیقی حرام باشد و زن بودن همواره مواجه با محدودیت باشد، شوقی باقی نمی‌ماند.
- ص. ۳۷. هنر موسیقی، شماره ۱۸۰. ۱۳۹۹.
منابع
[ویرایش]- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۳۴۲. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «گفتگو با شیدا قراچه داغی، نوازنده، آهنگساز و استاد موسیقی». کیهان لندن، ۷ اسفند ۱۴۰۰. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۵ آوریل ۲۰۲۲.
