سیمون بولیوار
سیمون بولیوار (به اسپانیایی: Simón Bolívar) (زادهٔ ۲۴ ژوئیه ۱۷۸۳-درگذشته ۱۷ دسامبر ۱۸۳۰) فرمانده انقلابی و سیاستمدار ونزوئلایی، رهبر انقلاب‌های آزادیبخش آمریکای لاتین از استعمار اسپانیا بود. بولیوار معروف به آزادیبخش (liberator)، ونزوئلا، بولیوی، کلمبیا، اکوادور، پرو و پاناما را از استعمار امپراتوری اسپانیا رهاند و رئیس‌جمهور پرو شد.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- «نیروهای مادی خود را با نیروهای دشمن مقایسه نکنید. روح را نمی‌توان با ماده مقایسه کرد. شما انسان هستید، آنها حیوان هستند. شما آزادید، آنها برده‌اند. بجنگ و پیروز خواهی شد زیرا خداوند استقامت را پیروز می‌کند.»
- «از کشوری که یک مرد تنها در آن تمام قدرت را در دست دارد فرار کنید: این کشور یک ملت بردگان است.»
- «نیروهای مادی خود را با نیروهای دشمن مقایسه نکنید. روح را نمی‌توان با ماده مقایسه کرد. شما انسان هستید، آنها حیوان هستند. شما آزادید، آنها برده‌اند. بجنگ و پیروز خواهی شد زیرا خداوند استقامت را پیروز می‌کند.»
- «از کشوری که یک مرد تنها در آن تمام قدرت را در دست دارد فرار کنید: این کشور ملت بردگان است.»
- «بردگی دختر تاریکی است. قوم نادان ابزار کور نابودی خود است.»
- «بجنگ و پیروز خواهی شد زیرا خداوند استقامت را پیروز می‌کند.»
- «کسی که به انقلاب خدمت می‌کند در دریا شخم می‌زند.»
- «پیشرفته‌ترین ملت جهان، چه باستانی و چه مدرن، قادر به مقاومت در برابر خشونت طوفان‌های ذاتی نظریه‌های محض نبود. اگر یک کشور اروپایی مانند فرانسه، که همواره مستقل و خودمختار بوده، قادر به تحمل بار آزادی نامحدود نبود، چگونه می‌توان از کلمبیا انتظار داشت که توهمات هذیانی روبسپیر و مارا را تحقق بخشد. آیا کسی حتی می‌تواند چنین خیال‌پردازی سیاسی را در سر بپروراند؟ قانون‌گذاران، مراقب باشید که حکم قاطع آیندگان شما را به هیولاهای فرانسه تشبیه نکند!»
- «فریادهای نوع بشر در میدان نبرد یا در غوغای مجامع، اعتراضاتی به سوی آسمان علیه قانون‌گذاران ناسازگاری است که گمان کرده‌اند می‌توان بدون تحمل عواقب آن، قوانین اساسی واهی را آزمایش کرد.»
- «درست نیست که همه چیز را به شانس و خطرات یک انتخابات واگذار کنیم. توده مردم بیشتر از کسانی که با آموزش و پرورش تربیت و آبدیده شده‌اند، مستعد خطا هستند.»
- «هرگز نباید فراموش کرد که برتری یک حکومت نه در کمال نظری آن، بلکه در میزان انطباق آن با طبیعت و منش مردمی است که برای آنها تأسیس شده است.»
- «بزرگ‌ترین خطایی که ونزوئلا در آغاز فعالیت سیاسی خود مرتکب شد، همان‌طور که هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند، پذیرش مرگبار سیستم تساهل و تسامح بود - سیستمی که مدت‌ها توسط هر انسان عاقلی به عنوان سیستمی ضعیف و ناکافی محکوم می‌شد، اما با کوری بی‌نظیری تا پایان عمر سرسختانه حفظ شد.»
