ساختارگرایی

از ویکی‌گفتاورد

ساختارگرایی یکی از نظریه‌های رایج در علوم اجتماعی است.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «۱۹۶۶ سالی بود که تفکر ساختارگرا گل کرد. این تفکر ریشه در آثار لوی استروس داشت، ولی در سال ۱۹۶۶ که لکان روانکاوی را از نو صورت بندی کرد و الگوی زبان شناختی در نظریه ادبی احیا شد - حال بگذریم از حلقه فلسفی درخشانی که حول آن شکل گرفت - ساختارگرایی به پروژه‌ای قدرتمند بدل شد. من هم مثل خیلی از مردم احساس می‌کردم شاهد ظهور نظریه‌ای یکپارچه در حوزه علوم انسانی هستیم. تصورمان این بود که می‌توانیم نظریه‌ای درمورد سوژه فردی را که روانکاوی از نو صورت بندی کرده بود به نظریه‌ای دربارهٔ جامعه پیوند بزنیم که با ساختارگرایی متأثر از لوی استروس از نو صورت بندی شده بود؛ و کل این قضیه نیز مبتنی می‌شد بر دقیق‌ترین علم دربارهٔ تولیدات بشری: زبان.»
  • «وقتی من عضو حزب کمونیست فرانسه شدم، فرایند استالین زدایی از قبل شروع شده بود... حزب بحث‌هایی دربارهٔ ساختارگرایی و نقدی دربارهٔ دانشگاه مطرح می‌کرد، به خصوص گفت وگوهای مجله La Nouvelle Critique درمورد آرای دریدا و میشل فوکو

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «تفکر ۶۸ و میراث آن: گفت وگوی الیزابت رودینسکو و مارسل گوشه دربارهٔ نسبت امروز با دهه ۱۹۶۰»، ترجمهٔ نیما پرژام و محسن ملکی، برگرفته از سایت ورسو، روزنامه شرق، شمارهٔ ۲۶۱۱، ۳۰ خرداد ۱۳۹۵، صفحهٔ ۱۰.